Imaxina a seguinte situación. Mentres está a xogar cos amigos, Iván pégalle unha patada ó balón e rómpelle o parabrisas do coche ó veciño.

Se foses Iván, ti que farías?

TES TRES OPCIÓNS:

1. Botar a correr.

2. Botarlle a culpa a outro.

3. Contarlle o que pasou ó veciño e ofrecerte a pagar a reparación.

Poida que, por un momento, penses en escoller a opción A. Pero sempre hai boas razóns para recoñecer os teus erros, mesmo se hai cristais rotos de por medio ou calquera outra cousa.

1. É o correcto.

   A Biblia di: “Queremos portarnos decentemente en todo” (Hebreos 13:18).

2. Será máis fácil que os demais nos perdoen.

   A Biblia di: “Quen esconde as súas faltas, non prosperará; quen as confesa e corrixe, encontrará piedade” (Proverbios 28:13).

3. O máis importante: é o que Deus quere que fagamos.

   A Biblia di: “O Señor aborrece ó perverso, e reserva a súa intimidade para os honrados” (Proverbios 3:32).

Karina ten 20 anos. Non lle contou a seu pai que lle puxeron unha multa por exceso de velocidade. Pero non puido ocultalo por moito tempo. “Como un ano despois, meu pai viu que había unha multa ó meu nome. Armouse boa!”, di ela.

Que aprendeu Karina? Ela explica: “Tapar os erros só empeora a situación. Ó final sempre vas ter que pagar as consecuencias”.

A Biblia di que todos nos equivocamos moitas veces (Santiago 3:2). E xa vimos que admitir os nosos erros tan pronto como os cometemos é unha mostra de madurez e humildade.

O seguinte paso é aprender dos teus erros. Unha rapaza chamada Vera di: “Intento ver cada equivocación como unha oportunidade para aprender, como unha experiencia que me axudará a ser mellor persoa. Así cando me volva pasar algo parecido, manexarei a situación doutra maneira”. Vexamos como podes facer ti o mesmo.

O teu pai déixache a súa bici e rómpeslla. Que fas?

• Non digo nada, e a ver se non se dá conta.

• Cóntolle todo o que pasou.

• Cóntolle todo o que pasou, pero bótolle a culpa a outro.

Suspendes un exame porque non estudaches. Que fas?

• Digo que o exame era moi difícil.

• Recoñezo que suspendín porque non estudei.

• Digo que o mestre me ten manía.

 Pensa nas dúas situacións anteriores, pero agora imaxina que es 1) o teu pai e 2) o teu mestre. Que pensarían de ti se recoñeceses a túa equivocación ó momento? E que pensarían se intentases tapala?

Agora pensa nalgún erro que cometiches no último ano e responde ás seguintes preguntas.

Cal foi e como reaccionaches?

• Intentei ocultalo.

• Boteille a culpa a outro.

• Conteino enseguida.

Se non o recoñeciches, como te sentiches despois?

• Moi ben, porque ninguén o soubo.

• Culpable, porque non contei a verdade.

Habería algunha forma de manexar mellor a situación?

Que aprendiches dese erro?

Por que ás veces costa tanto recoñecer os erros?

Que pensarán os demais de ti se sempre intentas ocultalos? E que pensarán se os recoñeces? (Lucas 16:10).