Белә бир сәһнәни тәсәввүр ет: Синиф јолдашларындан икиси Бәһруза јахынлашыр, онун ичиндә гәрибә ағры башлајыр. Бу һәфтә әрзиндә үчүнҹү дәфәдир ки, онлар она сигарет тәклиф едирләр.

Оғланлардан бири дејир:

О, «достум» сөзүнү дејәндә ҝөз вурур вә ҹибиндән нә исә чыхарыб Бәһруза узадыр.

Бәһруз онун бармаглары арасындакы сигарети ҝөрәндә дахилиндәки о гәрибә ағры артыр.

Бәһрузун јериндә олсајдын, нә едәрдин?

Сәнҹә, Бәһрузун јашыдлары нә етдикләрини баша дүшүрләр? Онлар өзләри гәрар вермәји баҹарырлар? Чох еһтимал ки, јох. Адәтән, бу ҹүр ҝәнҹләр башгаларынын тәсири алтында олурлар. Кимләринсә арасында олмаг үчүн, онлар нә дејир, ону да едирләр.

Бәс сән дә охшар вәзијјәтлә үзләшсәјдин, нә едәрдин, јашыдларынын тәзјигинә неҹә гаршы дурардын?

1. УЗАГҜӨРӘН ОЛ

   Мүгәддәс Китабда дејилир: «Узагҝөрән бәланы дујуб ҝизләнәр, ҹаһил исә габаға ҝедиб зијан тапар» (Мәсәлләр 22:3).

   Адәтән, проблеми габагҹадан сезмәк олур. Мәсәлән, сән синиф јолдашларынын дуруб сигарет чәкдијини ҝөрүрсән. Нәләрин баш верә биләҹәјини тәсәввүр едирсән, буна ҝөрә дә нә етмәк лазым олдуғуну габагҹадан фикирләширсән.

2. ФИКИРЛӘШ

   Мүгәддәс Китабда дејилир: «Виҹданынызы тәмиз сахлајын» (1 Бутрус 3:16).

   Өзүндән соруш: «Чохлуғун фикри илә отуруб-дурсам, өзүмү неҹә һисс едәҹәм?» Дүздүр, ола билсин, бир мүддәт јашыдларынын рәғбәтини газанаҹагсан. Бәс сонра өзүнү неҹә һисс едәҹәксән? Синиф јолдашларыны разы салмаг үчүн өз мәнлијини тапдаламаға дәјәр? (Чыхыш 23:2).

3. ГӘРАР ВЕР

   Мүгәддәс Китабда дејилир: «Мүдрик адам еһтијатлыдыр» (Мәсәлләр 14:16).

   Ҝеҹ-тез гәрар вермәлисән вә гәрарына әсасән јашамалысан. Мүгәддәс Китабда һәјатда дүзҝүн гәрар верән инсанларын, Јусиф, Әјјуб вә Иса кими адамларын ады чәкилир. Орада һәмчинин сәһв гәрарлар верән инсанлар барәдә дә данышылыр, мәсәлән, Габил, Ејс вә Јәһуда. Бәс сән һансы гәрары верәҹәксән?

Мүгәддәс Китабда јазылыб: «Сәдагәтлә аддымла» (Зәбур 37:3). Нәтиҹәни габагҹадан ҝөрүрсәнсә вә мүәјјән гәрары вермисәнсә, мөвгејини мүдафиә етмәк чәтин олмајаҹаг вә ахыры јахшы олаҹаг.

Нараһат олма, јашыдларына узун узады моизә охумаг лазым дејил. Һәрдән, садәҹә, әминликлә «ЈОХ» демәк кифајәтдир. Јахуд гәти мөвге тутдуғуну ҝөстәрмәк үчүн бел дејә биләрсән:

• «Мәнлик дејил!»

• «Мән белә ишләрлә мәшғул олмурам!»

• «Мән буну етмәјәҹәјәм!»

Ән ваҹиби ләнҝитмә вә әминликлә даныш. Белә даврансан, тәәҹҹүблү ҝөрүнсә дә, јашыдларын дәрһал сәндән әл чәкәҹәк!

Јашыдларын сәни лаға гојур? Сәни «горхаг» адландырырлар? Мәлум мәсәләдир, онлар садәҹә сәнә тәзјиг ҝөстәрирләр. Онлара неҹә ҹаваб верә биләрсән? Сәнин ән азы ики сечимин вар:

• Сән онларла разылаша биләрсән. («Дүздүр, горхурам» де. Сонра гысаҹа сәбәби билдир.)

• Тәзјигә әкс ҹаваб верә биләрсән. Имтина етмәјинин сәбәбини сөјлә вә онлары дүшүндүрмәјә чалыш. («Сизи ағыллы билирдим, инанмаздым ки, сигарет чәкәрсиниз».)

Онлар јенә дә сәни лаға гојарларса, чых ҝет. Јадда сахла ки, онларын јанында нә гәдәр чох дурсан, бир о гәдәр чох тәзјиг ҝөстәрәҹәкләр. Чыхыб ҝетмәклә ҝөстәрирсән ки, һеч кимә сәни дәјишмәјә имкан вермирсән.

Әслиндә, јашыдларын тәзјигиндән тамамилә јаха гуртармаг мүмкүн дејил. Амма сәнин гәрар вермәк, мөвгејини билдирмәк вә вәзијјәти идарә етмәк имканын вар. Бир сөзлә, сечим сәнин әлиндәдир! (Јушә 24:15).