این صحنه را تجسّم کن:‏ دو نفر از همکلاسی‌های برایان به طرف او می‌آیند و او با دیدن آنان مضطرب می‌شود.‏ آنان در این هفته دو بار برایان را تحت فشار گذاشته‌اند که سیگار بکشد و امروز برای بار سوم قصد چنین کاری را دارند.‏

همکلاسی اول به برایان می‌گوید:‏

او در همان لحظه یک پاکت سیگار از جیبش بیرون می‌آورد و به طرف برایان می‌گیرد.‏

برایان سیگار روشنی بین انگشتان او می‌بیند و دلهره‌اش بیشتر می‌شود.‏

اگر تو جای برایان بودی،‏ چه کار می‌کردی؟‏

آیا همکلاسی‌های برایان از عواقب سیگار کشیدن آگاهند؟‏ آیا آنان واقعاً به خواست خود به سیگار کشیدن روی آورده‌اند؟‏ خیر؛‏ احتمالاً تحت تأثیر دیگران قرار گرفته و دنباله‌رو آنان شده‌اند تا همواره مورد تأیید باشند.‏

اگر تو در چنین شرایطی باشی،‏ چطور با فشار همسالانت مقابله می‌کنی و تصمیمی عاقلانه می‌گیری؟‏

1. پیش‌بینی کن

   کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «عاقل،‏ خطر را می‌بیند و پنهان می‌شود،‏ ساده‌لوح پیش می‌رود و تاوانش را می‌دهد!‏»—‏امثال ۲۲:‏۳‏.‏

   اغلب می‌توان خطر را پیش‌بینی کرد.‏ برای مثال،‏ فرض کن همکلاسی‌هایت را از دور می‌بینی که در حال سیگار کشیدن هستند.‏ خطر را تشخیص بده و خود را برای روبرویی با آن آماده کن.‏

2. فکر کن

   کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «وجدان خود را پاک نگاه دارید.‏»—‏۱پِطرُس ۳:‏۱۶‏.‏

   از خودت بپرس،‏ ‹اگر دنباله‌رو دیگران باشم،‏ چه احساسی خواهم داشت؟‏› شاید برای مدتی مورد تأیید دوستانت باشی؛‏ اما این کار چه تأثیری روی وجدانت خواهد گذاشت؟‏ آیا حاضری برای رضایت و خشنودی آنان،‏ معیارها و باورهای خود را زیر پا بگذاری؟‏—‏خروج ۲۳:‏۲‏.‏

3. تصمیم بگیر

   کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «شخص دانا محتاط است.‏»—‏امثال ۱۴:‏۱۶‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏.‏

   هر یک از ما دیر یا زود باید تصمیماتی بگیریم و عواقب آن‌ها را بپذیریم.‏ کتاب مقدّس از افرادی همچون یوسف،‏ ایّوب و عیسی نام برده است که راه درست را انتخاب کردند.‏ همچنین به افرادی همچون قائن،‏ عیسو و یهودا اشاره می‌کند که راهی نادرست در پیش گرفتند.‏ حال،‏ تو چه راهی را انتخاب می‌کنی؟‏

کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‹در دل خود قصد کن.‏› (‏دانیال ۱:‏۸‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏)‏ اگر عواقب کار را بسنجی و تصمیمی قاطعانه بگیری،‏ راحت‌تر می‌توانی در مقابل فشار همسالانت مقاومت کنی؛‏ به این شکل نتیجهٔ خوب تصمیمت را خواهی دید.‏

فکر نکن که باید دربارهٔ تصمیمت به همسالانت کلّی توضیح دهی.‏

فقط خیلی محکم بگو نه!‏ برای این که به آنان ثابت کنی حاضر نیستی تصمیمت را عوض کنی می‌توانی بگویی:‏

• ‏«روی من حساب نکنید!‏»‏

• ‏«من اهل این کارا نیستم!‏»‏

• ‏«باید تا حالا منو شناخته باشید!‏»‏

به یاد داشته باش که اگر سریع و قاطعانه عمل کنی،‏ همسالانت دیگر تو را تحت فشار نخواهند گذاشت.‏

شاید همسالانت بگویند،‏ «چقدر ترسویی،‏ سیگار که چیزی نیست!‏» این کنایه‌ها نیز نوعی فشار از طرف همسالانت می‌باشد و حداقل به دو روش می‌توانی با آن‌ها مقابله کنی:‏

• با همسالانت بحث نکن؛‏ برای مثال،‏ می‌توانی بگویی:‏ «آره،‏ تو راست می‌گی،‏ من می‌ترسم!‏» سپس،‏ به آنان بگو که چرا پیشنهادشان را رد می‌کنی.‏

• همسالانت را به فکر وادار؛‏ به آنان بگو که چرا پیشنهادشان را رد می‌کنی و وادارشان کن تا به کارشان بیشتر فکر کنند.‏ برای مثال،‏ می‌توانی بگویی:‏ «فکر می‌کردم عاقل‌تر از این باشی که سیگار بکشی!‏»‏

اگر همسالانت به مسخره کردن تو ادامه دهند،‏ چطور؟‏ بهتر است آنجا را ترک کنی!‏ به این شکل دیگر تحت فشار نخواهی بود و اجازه نمی‌دهی آنان بر شخصیت تو تأثیر بگذارند.‏

واقعیت این است که نمی‌توانی از فشار همسالانت فرار کنی؛‏ اما می‌توانی با آن مقابله کنی.‏ برای این کار باید قاطعانه تصمیم بگیری و به آن عمل کنی.‏ بنابراین انتخاب با توست؛‏ آیا می‌خواهی خودت زندگی‌ات را کنترل کنی یا بازیچهٔ دست دیگران باشی؟‏—‏یوشَع ۲۴:‏۱۵‏.‏