Κάποιος άντρας επιτέθηκε στην Ανέτ και την έριξε κάτω προτού καν εκείνη καταλάβει τι γινόταν. «Έκανα ό,τι μπορούσα για να ξεφύγω», αναφέρει. «Προσπάθησα να ουρλιάξω, αλλά δεν μου έβγαινε φωνή. Άρχισα να τον σπρώχνω, να τον κλωτσάω, να τον χτυπάω και να τον γρατζουνάω. Και τότε ένιωσα μια μαχαιριά. Κοκάλωσα τελείως».

Αν ήσουν σε αυτή την κατάσταση, πώς θα αντιδρούσες;

Ακόμα και αν έχεις προετοιμαστεί—ίσως αν είσαι σε ετοιμότητα όταν βρίσκεσαι έξω τη νύχτα—μπορεί να συμβεί κάτι κακό. «Δεν έχουν οι ταχείς τον αγώνα δρόμου», αναφέρει η Αγία Γραφή, «ούτε και εκείνοι που διαθέτουν γνώση έχουν την εύνοια· επειδή καιρός και απρόβλεπτη περίσταση τους βρίσκουν όλους».—Εκκλησιαστής 9:11.

Μερικά νεαρά άτομα, όπως η Ανέτ, έχουν δεχτεί επίθεση από κάποιον άγνωστο, ενώ άλλα από γνωστό τους ή ακόμα και από μέλος της οικογένειάς τους. Ενώ ήταν μόλις 10 ετών, η Ναταλί κακοποιήθηκε σεξουαλικά από έναν έφηβο που έμενε κοντά στο σπίτι της. «Φοβήθηκα και ντράπηκα τόσο πολύ ώστε στην αρχή δεν το είπα σε κανέναν», λέει η ίδια.

Η Ανέτ έχει ακόμα ενοχές για αυτό που έγινε. «Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου εκείνη τη νύχτα», λέει. «Νιώθω ότι θα έπρεπε να είχα προσπαθήσει περισσότερο για να ξεφύγω. Είναι αλήθεια ότι όταν με μαχαίρωσε, παρέλυσα από το φόβο μου. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, αλλά νιώθω ότι έπρεπε να είχα κάνει κάτι».

Και η Ναταλί παλεύει ακόμα με τις ενοχές. «Δεν έπρεπε να είμαι τόσο αφελής», λέει. «Οι γονείς μου είχαν βάλει κανόνα σε εμένα και στην αδελφή μου να είμαστε πάντα μαζί όταν παίζουμε έξω από το σπίτι, αλλά εγώ δεν τους άκουσα. Νιώθω λοιπόν ότι έδωσα σε εκείνον τον γείτονα την ευκαιρία να μου κάνει κακό. Αυτό που έγινε επηρέασε την οικογένειά μου, και νιώθω υπεύθυνη που τους έκανα να πονέσουν τόσο πολύ. Αυτό είναι που με πληγώνει περισσότερο».

Αν αισθάνεσαι όπως η Ανέτ ή η Ναταλί, προσπάθησε να μην ξεχνάς ποτέ ότι το άτομο που πέφτει θύμα βιασμού δεν συμμετέχει με τη θέλησή του. Μερικοί μικροποιούν το ζήτημα λέγοντας ως δικαιολογία ότι είναι φυσιολογικό για τα αγόρια να ενεργούν με τέτοιον τρόπο, και ότι τα θύματα βιασμού πηγαίνουν γυρεύοντας. Σε κανέναν όμως δεν αξίζει να υποστεί βιασμό. Αν έχεις πέσει θύμα αυτής της αποτρόπαιης πράξης, δεν φταις εσύ!

Φυσικά, είναι εύκολο να διαβάσεις τη φράση «δεν φταις εσύ». Αλλά ίσως είναι πολύ πιο δύσκολο να την πιστέψεις. Μερικά άτομα καταπιέζουν τα αισθήματά τους και υποφέρουν από ενοχές και από άλλα αρνητικά αισθήματα. Ποιον εξυπηρετεί όμως περισσότερο η σιωπή—εσένα ή τον βιαστή; Το οφείλεις στον εαυτό σου να λάβεις υπόψη σου και μια άλλη επιλογή.

Η Γραφή μάς λέει ότι ο δίκαιος Ιώβ, στο αποκορύφωμα της ταλαιπωρίας του, είπε: «Θα μιλήσω με πίκρα στην ψυχή μου!» (Ιώβ 10:1) Ίσως ωφεληθείς αν κάνεις το ίδιο. Το να μιλήσεις σε ένα έμπιστο άτομο μπορεί να σε βοηθήσει να αποδεχτείς αυτό που συνέβη και να ηρεμήσεις από τα αισθήματα που σε βασανίζουν.

Αυτό συνέβη με την Ανέτ, η οποία λέει: «Το συζήτησα με μια καλή μου φίλη η οποία με παρότρυνε να μιλήσω σε δυο πρεσβυτέρους. Χαίρομαι που το έκανα. Καθίσαμε και συζητήσαμε αρκετές φορές και μου είπαν ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν να ακούσω—πως δεν έφταιγα εγώ για αυτό που έγινε. Δεν είχα φταίξει σε τίποτα».

Η Ναταλί μίλησε στους γονείς της για την κακοποίηση. «Με στήριξαν», λέει. «Με παρακινούσαν να μιλάω για αυτό, πράγμα που με βοήθησε να μη νιώθω τόση θλίψη και θυμό».

Βρήκε επίσης παρηγοριά στην προσευχή. Η Ναταλί συνεχίζει: «Το να μιλάω στον Θεό με βοηθούσε, ειδικά όταν ένιωθα ότι δεν μπορούσα να ανοίξω την καρδιά μου σε κανέναν άνθρωπο. Όταν προσεύχομαι, μπορώ να μιλάω ελεύθερα. Αυτό με ηρεμεί και με γαληνεύει πραγματικά».

Μπορείς και εσύ να διαπιστώσεις ότι υπάρχει “καιρός να γιατρευτείς”. (Εκκλησιαστής 3:3) Μην παραμελείς τον εαυτό σου και να αποφεύγεις τις αρνητικές σκέψεις προσπαθώντας να σκέφτεσαι θετικά. Να ξεκουράζεσαι επαρκώς. Και πάνω από όλα, να βασίζεσαι στον Θεό κάθε παρηγοριάς, τον Ιεχωβά.—2 Κορινθίους 1:3, 4.

Αν είσαι κορίτσι και δέχεσαι πίεση να κάνεις κάτι ανήθικο, δεν είναι λάθος να πεις σταθερά: «Μην το κάνεις αυτό!» ή «Πάρε το χέρι σου από πάνω μου!» Μη διστάσεις από φόβο μήπως χάσεις τον φίλο σου. Αν εκείνος διαλύσει τη σχέση σας γι’ αυτόν τον λόγο, τότε έτσι και αλλιώς δεν άξιζε! Σου αξίζει ένας πραγματικός άντρας, κάποιος που σέβεται το σώμα σου και τις αρχές σου.

«Στο γυμνάσιο, τα αγόρια μού τραβούσαν από πίσω το σουτιέν και έλεγαν πρόστυχα λόγια—ότι θα ένιωθα πολύ καλύτερα αν έκανα σεξ μαζί τους».—Κορέτα.

Νομίζεις ότι αυτό που έκαναν τα αγόρια ήταν

1. Α. Πείραγμα;

2. Β. Φλερτ;

3. Γ. Σεξουαλική παρενόχληση;

«Στο λεωφορείο, ένα αγόρι άρχισε να μου λέει αισχρόλογα και να με αγγίζει. Του χτύπησα το χέρι και του είπα να φύγει. Με κοίταζε λες και ήμουν τρελή».—Κάντις.

Τι ήταν αυτό που έκανε το αγόρι στην Κάντις;

1. Α. Πείραγμα;

2. Β. Φλερτ;

3. Γ. Σεξουαλική παρενόχληση;

«Πέρσι, ένα αγόρι μού έλεγε συνέχεια ότι του αρέσω και ότι ήθελε να βγούμε, παρότι εγώ του έλεγα πάντα όχι. Κάποιες φορές, μου χάιδευε το μπράτσο. Του έλεγα να σταματήσει, αλλά αυτός τίποτα. Μια μέρα, την ώρα που έδενα τα κορδόνια μου, μου έδωσε μια στα οπίσθια».—Μπέθανι.

Νομίζεις ότι αυτό που έκανε το αγόρι ήταν:

1. Α. Πείραγμα;

2. Β. Φλερτ;

3. Γ. Σεξουαλική παρενόχληση;

Η σωστή απάντηση και στις τρεις ερωτήσεις είναι η Γ.

Σε τι διαφέρει η σεξουαλική παρενόχληση από το φλερτ ή το πείραγμα;

Η σεξουαλική παρενόχληση αρέσει μόνο στον έναν από τους δύο. Συνεχίζεται ακόμα και όταν το θύμα ζητάει από τον άλλον να σταματήσει.

Η σεξουαλική παρενόχληση είναι σοβαρό ζήτημα. Μπορεί να καταλήξει σε σεξουαλική βία.