Para cando Annette se quixo dar conta, o seu agresor xa a tirara no chan. Ela relata: “Intentei quitalo de enriba con tódalas miñas forzas. Quixen berrar, pero non me saía a voz. Empurreino, deille patadas, golpeeino e rabuñeino. Foi entón cando sentín que me fería cun coitelo. Quedei totalmente paralizada”.

Nunha situación coma esta, ti como reaccionarías?

Aínda que teñas coidado, por exemplo tomando precaucións cando vaias de noite pola rúa, estas cousas poden pasar. A Biblia di que nin os máis veloces gañan sempre a carreira, nin ós máis listos sempre lles sae todo ben, senón que “a ocasión e a sorte cáenlles por igual a todos” (Eclesiastés 9:11).

No caso de Annette, o seu agresor era un descoñecido. Noutros casos, son coñecidos ou mesmo algún familiar. Natalie tiña só dez anos cando un rapaz da súa zona abusou sexualmente dela. “Estaba tan asustada e tan avergoñada que ó principio non llo contei a ninguén”, explica ela.

Annette aínda segue a loitar con sentimentos de culpa. “Non deixo de repasar mentalmente unha e outra vez todo o que pasou aquela noite. Creo que non pelexei o suficiente. É certo que quedei paralizada polo medo despois da coitelada. Aínda así, sigo pensando que non fixen todo o que puiden”.

Natalie tamén loita con sentimentos de culpa. “Fun demasiado confiada. Os meus pais só nos deixaban saír a xogar fóra se a miña irmá e mais eu estabamos xuntas, pero non lles fixen caso. Así que creo que llo puxen fácil ó veciño. O que pasou afectou moito a miña familia, e síntome culpable polo dano que lles fixen. Iso é o que máis me doe”.

Se experimentas sentimentos semellantes ós de Annette e Natalie, nunca esquezas que unha violación sempre se comete en contra da vontade da vítima. Algunha xente quítalle importancia a este tipo de agresión, dicindo que foi a vítima quen a provocou. Pero ninguén merece que lle pase algo así. Se fuches vítima dun acto tan atroz, non foi culpa túa.

O certo é que unha cousa é dicilo, e outra moi distinta, crelo. Algunhas vítimas non contan o que lles pasou e enfróntanse soas a sentimentos de culpa e outras emocións negativas. Pero, quen se beneficia deste silencio? Ti ou o teu agresor? Non cres que é mellor buscar axuda?

A Biblia fala dun home bo chamado Xob que, no peor momento da súa vida, dixo: “Hei falar con corazón amargo” (Xob 10:1). Quizais che veña ben facer o mesmo. Falar con alguén de confianza pódeche axudar a aceptar o que pasou e a sentirte mellor.

Annette fíxoo e funcionoulle. Ela di: “Falei cunha boa amiga, e ela animoume a contárllelo a dous dos responsables da miña congregación. Foi unha boa decisión. Sentaron a falar comigo varias veces e dixéronme xusto o que precisaba oír: que eu non tivera a culpa de nada do que pasara”.

Natalie tamén lles contou ós seus pais o que lle pasara. “Apoiáronme e animáronme a falar do tema. Iso axudoume a aliviar a tristura e a rabia que sentía por dentro”.

Tamén a consolou moito orar. “A oración axudoume moito, sobre todo cando non me sentía capaz de falar do tema con ninguén. Pero a Deus podo contarlle todo o que sinto, e iso tranquilízame e dáme moita paz”.

Ti tamén verás como chegará o momento en que curarán as túas feridas (Eclesiastés 3:3). Coida da túa saúde física e emocional. Descansa o suficiente. E o máis importante: refúxiate en Xehová, o Deus que nos dá consolo (2 Corintios 1:3, 4).

Se o teu mozo che insiste para que fagas algo que consideras inmoral, non pasa nada por dicirlle con firmeza: “Non fagas iso!”, ou “Non me toques!”. Non quedes calada por medo a perdelo. Se che deixa por algo así, entón é que non pagaba a pena que estiveses con el. Mereces algo mellor: alguén que te respecte a ti e os teus principios.

“No instituto, os rapaces tirábanme do suxeitador por detrás e dicíanme cousas de mal gusto sobre o ben que o ía pasar se me deitaba con eles” (Coretta).

Que cres que estaban a facer estes rapaces?

1. Gastándolle unha broma

2. Coqueteando con ela

3. Acosándoa sexualmente

“Unha vez no bus, un rapaz empezou a tocarme e a dicirme obscenidades. Aparteille a man e díxenlle que me deixase en paz. Miroume coma se estivese tola” (Candice).

Que cres que estaba a facer este rapaz?

1. Gastándolle unha broma

2. Coqueteando con ela

3. Acosándoa sexualmente

“Un rapaz botou todo o ano dicíndome que lle gustaba e que quería saír comigo. Eu non facía máis que dicirlle que non. Ás veces, acariciábame o brazo. Eu mandáballe parar, pero el seguía. Un día, mentres me estaba atando o cordón do zapato, deume unha palmada no traseiro” (Bethany).

Que cres que estaba a facer este rapaz?

1. Gastándolle unha broma

2. Coqueteando con ela

3. Acosándoa sexualmente

En tódolos casos a resposta correcta é a C.

En que se diferencia o acoso sexual do coqueteo ou das bromas?

O acoso sexual fai sentir incómoda á persoa que o sofre. Segue mesmo se a vítima lle di ó que a está a acosar que pare.

O acoso é algo moi serio. Podería terminar en agresión sexual.