David foat en eene Jäajent, wua am aules onbekaunt sitt. Aun de Zeins un aun de Hiesa kaun hee seenen, daut hee nich oppe rajchte Städ es. David woat en, daut hee sikj vebeiselt haft. Hee mott sikj wua vefoaren haben.

Waut wurscht du en David siene Städ doonen?

Du kaust mieret doonen:

1. No Help froagen.

2. Eene Launtkoat to Help nämen ooda een GPS brucken.

3. Bloos wiedafoaren un hopen, du finjst dän Wajch.

De C es secha de schlajchste Mäajlichkjeit.

De B es noch bäta aus de A, wiels eene Launtkoat ooda een GPS kaun eena dän Wajch äwa bie sikj haben, daut dee eenem dän Wajch wiest.

De Schreft kaun die ernoa soo halpen!

Dit Buak, waut daut wietste bekaunt es, kaun die . . .

• halpen, wan du derch Schwierichkjeiten jeist.

• halpen to vestonen, wäa du selfst soo rajcht best, un een bätra Mensch to woaren.

• wiesen, woo du von dien Läwen daut baste moaken kaust.

Soo schwind aus wie räden kjennen, fang wie aun to froagen:

• Wuarom es de Himmel bleiw?

• Woo väl Stiernkjes jeft daut?

Wan wie ieescht jrata sent, dan fang wie aun äwa Sachen to froagen, waut enne Welt rom ons passieren.

• Wuarom motten de Menschen lieden?

• Wuarom mott wie stoawen?

Waut, wan de Auntwuaten fa dise Froagen aul lang emma en de Schreft jewast sent?

Väle sajen, de Jeschichten enne Schreft sent bloos oppjemoakt un fa de ieeschtemmasche Tiet jeschräwen, un dee es aulmols väl too schwoa to vestonen. Oba licht daut werkjlich aun de Schreft ooda sent de Menschen de Trubbel, waut dee äwa de Schreft sajen? Haben dee daut veleicht orrajcht tohoolen?

De Menschen denkjen biejlikj, daut de Schreft sajcht, daut Gott aules enne Welt kontrollieet. Oba stemt daut? Enne Welt es je aules dral! Dee es voll Weedoag un Lieden, Krankheiten un Doot, Oamoot un Noot. Woo wudd een leeftolja Gott kjennen fa aul dit veauntwuatlich sennen?

Wurscht du de Auntwuat jleichen to weeten? Waut de Schreft doaräwa sajcht, wäa aules enne Welt kontrollieet, woat die veleicht vefieren!

Veleicht best du enjeworden, daut de Rot en dit Heft sikj opp de Schreft stett. Un Jehova siene Zeijen sent sikj secha, daut opp de Schreft to veloten es. Wuarom? Dee es von “Gott jejäft, es wieetvoll ons to belieren, ons uttobätren, ons trajchttowiesen” (2. Timotäus 3:16-17). De Schreft es een oolet Buak, oba es noch fa de vondoagsche Tiet, un du woascht daut nich beschoden, wan du die dit Buak mol unjasieekjst.