O Jehova kergja gradina ko jekh than so vikinela pe sine Eden. Adaja gradina sine pherdi razno lulugjencar, kaštencar hem životnencar. Palo adava, o Jehova tari phuv kergja e prvo manuše, e Adame, hem phudingja leske ko nak. Džanea li so ulo tegani? O Adam ulo dživdo manuš! O Jehova dengja le zadača te grižinel pe baši gradina hem te čhivel anava sa e životnenge.

O Jehova vakergja e Adameske nešto but važno: „Šaj te ha taro sa o kašta, ama taro jekh kaš na smejnea te ha. Ako haljan lestar, ka mere“.

Palo nesavo vreme, o Jehova vakergja: „Ka kerav pomošnička e Adameske“. Tegani ov kergja o Adam hor te sovel, lelja lestar jekh rebro hem kergja leske romni. Lakoro anav sine Eva. Agjaar o Adam hem i Eva ule i prvo familija. So mislinela sine o Adam baši pli romni? Ov sine doborom radosno so vakergja: „Dikh so  kergja o Jehova taro mlo rebro! Konečno nekoj soj slično sar mande“.

O Jehova vakergja e Adameske hem e Evake te ovel len čhave hem te pheren i Phuv manušencar. Ov manglja ola te oven radosna hem zaedno te keren celi Phuv te ovel raj, sar so sine i gradina Eden. Ama, na ulo agjaar. So ulo? Bašo adava ka sikljova ki javer lekcija.