Isa ka adlaw, sang isa lang si Eva, may man-ug nga nag-istorya sa iya. Nagsiling ang man-ug: ‘Matuod gid bala nga indi magpasugot ang Dios nga magkaon kamo sang bunga sang tanan nga kahoy?’ Si Eva nagsiling: ‘Makakaon kami sang bunga sang tanan nga kahoy pero indi lang ang isa. Kay kon kaunon namon ang bunga sina nga kahoy, mapatay kami.’ Ang man-ug nagsiling: ‘Indi kamo mapatay. Ang matuod, kon magkaon kamo mangin pareho kamo sa Dios.’ Matuod bala ini? Indi, nagabinutig sia. Pero nagpati si Eva sa iya. Bangod sige lantaw ni Eva ang prutas, mas gusto na gid niya ini. Ginkaon niya ang prutas kag ginhatagan man niya si Adan. Nakahibalo si Adan nga mapatay sila kon indi nila pagtumanon ang Dios. Pero ginkaon niya gihapon ang prutas.

Sang ulihi sina nga adlaw, nakig-istorya si Jehova kay Adan kag kay Eva. Ginpamangkot niya sila kon ngaa wala sila nagtuman. Ginbasol ni Eva ang man-ug, kag ginbasol ni Adan si Eva. Bangod wala gintuman ni Adan kag ni Eva si Jehova, ginpagua niya sila sa hardin. Para indi na gid sila makasulod liwat, ginpabantayan ni Jehova sa mga anghel ang alagyan sini kag ginbutangan sang nagakalayo nga espada.

Nagsiling si Jehova nga ang nagbutig kay Eva dapat man silutan. Ang matuod, indi man-ug ang nakig-istorya kay Eva. Wala naghimo si Jehova sang mga man-ug nga makahambal. Ang malain nga anghel ang nagpahambal sa man-ug. Ginhimo niya ini para madaya si Eva. Ina nga anghel gintawag nga Satanas nga Yawa. Maabot ang tion nga laglagon ni Jehova si Satanas para indi na niya madaya ang mga tawo nga maghimo sing malain.