အာဒံနဲ့​ဧဝ​ဟာ ဧဒင်ဥယျာဉ်​က​နေ ထွက်လာ​ပြီးနောက်​ပိုင်း ကလေးတွေ ရှိလာ​တ​ယ်။ သားကြီး ကာ​အိ​န​က စိုက်ပျိုး​သူ၊ သားငယ် အာဗေလ​က သိုးထိန်း ဖြစ်လာတယ်။

တစ်နေ့​မှာ၊ ကာ​အိ​န​နဲ့ အာဗေလ​ဟာ ယေဟောဝါကို ပူဇော်​ကြ​တ​ယ်။ ပူဇော်​တယ်ဆိုတာ ဘာလဲ သိလား။ ဘုရားကို အကောင်းဆုံး​ လက်ဆောင်ပေး​တာပဲ။ ယေဟောဝါက အာဗေလ ပူဇော်​တာ​ကို လက်ခံတယ်၊ ကာ​အိ​န ပူဇော်​တာ​ကိုတော့ လက်မခံ​ဘူး။ ဒါကြောင့် ကာ​အိ​န အရမ်း​ဒေါသထွက်​သွားတယ်။ ဒေါသ​ကြောင့် အမှားလုပ်မိ​နိုင်တယ်​လို့ ယေဟောဝါ သတိပေး​ပေ​မဲ့ သူ နားမထောင်ဘူး။

ကာ​အိ​န​က အာဗေလ​ကို ‘လယ်ထဲ​သွား​ရ​အောင်’ လို့ ပြောတယ်။ လယ်ထဲမှာ သူတို့​နှစ်ယောက်​တည်း ရှိတဲ့​အခါ အာဗေလ​ကို ရိုက်​သတ်​ လိုက်တယ်။ ဒီတော့ ယေဟောဝါ ဘာ​လုပ်​သလဲ။ ယေဟောဝါက ကာ​အိ​န​ကို ဟိုး​အဝေးကြီး နှင်ထုတ်​လိုက်တယ်။ ကာ​အိ​န ဘယ်တော့မှ ပြန်လာ​ရတော့​မှာ မဟုတ်ဘူး။

ဒီ​အဖြစ်အပျက်က​နေ ဘာ​သင်ခန်းစာ​ရသလဲ။ ကိုယ်​ဖြစ်ချင်​သလို မဖြစ်​တဲ့အခါ ဒေါသထွက်​လာနိုင်တယ်။ အဲဒီ​ဒေါသ​ကို မထိန်းနိုင်​မှန်း သိရ​င် ဒါမှမဟုတ် သတိပေး​သူ​ရှိရင် ချက်ချင်း​ပြုပြင်​ပြီး ထိန်းချုပ်​ပါ။ မဟုတ်​ရင် အမှားလုပ်မိ​လိမ့်မယ်။

အာဗေလ​က ယေဟောဝါကို ချစ်​တ​ယ်၊ မှန်ရာ​ကို လုပ်တယ်။ ဒါကြောင့် ယေဟောဝါက သူ့ကို အမြဲ သတိရနေ​မှာ။ တစ်​ကမ္ဘာလုံး ပရဒိသု ဖြစ်လာတဲ့​အခါ အာဗေလ​ကို ဘုရားသခင် အသက် ပြန်ရှင်​လာ​စေ​မှာ။