Ο Αβραάμ και η Σάρρα ήταν πολλά χρόνια παντρεμένοι. Είχαν αφήσει το άνετο σπίτι τους στην Ουρ και ζούσαν σε μια σκηνή. Αλλά η Σάρρα δεν παραπονιόταν, επειδή εμπιστευόταν στον Ιεχωβά.

Η Σάρρα ήθελε τόσο πολύ ένα παιδί ώστε είπε στον Αβραάμ: “Αν η υπηρέτριά μου η Άγαρ κάνει παιδί, θα είναι σαν να ήταν δικό μου”. Με τον καιρό, η Άγαρ έκανε ένα αγοράκι. Το όνομά του ήταν Ισμαήλ.

Πολλά χρόνια αργότερα, όταν ο Αβραάμ ήταν 99 χρονών και η Σάρρα 89, ήρθαν τρεις επισκέπτες σε αυτούς. Ο Αβραάμ τούς κάλεσε να ξεκουραστούν κάτω από ένα δέντρο και τους πρόσφερε φαγητό. Ξέρεις ποιοι ήταν αυτοί οι επισκέπτες; Ήταν άγγελοι! Είπαν στον Αβραάμ: “Του χρόνου τέτοια εποχή, εσύ και η γυναίκα σου θα έχετε έναν γιο”. Η Σάρρα άκουγε μέσα από τη σκηνή. Της φάνηκε αστείο και σκέφτηκε: “Μπορώ όντως να κάνω παιδί αν και είμαι τόσο μεγάλη;”

Τον επόμενο χρόνο, η Σάρρα γέννησε ένα αγοράκι, ακριβώς όπως είχε υποσχεθεί ο άγγελος του Ιεχωβά. Ο Αβραάμ το ονόμασε Ισαάκ, που σημαίνει «γέλιο».

 Όταν ο Ισαάκ ήταν γύρω στα πέντε, η Σάρρα είδε τον Ισμαήλ να τον κοροϊδεύει. Επειδή ήθελε να προστατέψει τον γιο της, πήγε στον Αβραάμ και του ζήτησε να διώξει την Άγαρ και τον Ισμαήλ. Στην αρχή, ο Αβραάμ δεν ήθελε να το κάνει αυτό. Αλλά ο Ιεχωβά τού είπε: “Άκου τη Σάρρα. Τον Ισμαήλ θα τον φροντίζω εγώ. Αλλά οι υποσχέσεις μου θα γίνουν πραγματικότητα μέσω του Ισαάκ”.