O Avraam hem i Sara sine ko brako but berša. Ola mukhle pumaro šužo kher ko Ur hem živinena sine ko šatorija. Ama, i Sara na žalinela pe sine bašo adava soske sine la doverba ko Jehova.

I Sara doborom but mangela sine te ovel la čhavo so vakergja e Avraameske: „Ako mi sluginka i Agara bijanela čhavo, ka ovel sar mlo“. Palo nesavo vreme, i Agara bijangja murš čhavo. Leskoro anav sine Ismael.

Palo but berša, keda e Avraame sine le 99 berš a e Sara 89 berš, ale ki lende trin murša te posetinen len. O Avraam vikingja len te džan te bešen telo jekh kaš te odmorinen pe hem te del len te han. Džanea li koj sine adala? Ola sine angelija! Akala angelija vakergje e Avraameske: „Javer berš akava vreme, tu hem ti romni ka ovel tumen čhavo“. I Sara sine ko šatori, ama šungja len so kerena lafi. Asandili ki peste hem vakergja peske: Sar šaj man te ovel man čhavo keda sium doborom phuri?

Palo jekh berš, i Sara čače bijangja murš, sar so vakergja e Jehovaskoro angeli. O Avraam čhivgja leskoro anav Isak, so značinela „asajbe“.

 Keda o Isak sine le okolu pandž berš, i Sara dikhlja sar o Ismael asala leske. Oj manglja te zaštitinel ple čhave, adaleske geli ko Avraam hem vakergja leske te paldel e Agara hem e Ismaele. Ko početok, o Avraam na manglja te kerel adava. Ama, o Jehova vakergja leske: „Šun e Sara. Me ka grižinav man e Ismaeleske. A mle vetuvanja ka ispolninen pe preku o Isak“.