Авраам биле Сарраның өгленгенинден бээр хөй чыл эрткен. Олар Урда аянныг, эптиг бажыңын каггаш, майгыннарга чурттап эгелээн. Сарра бичии-даа хомудаваан, чүге дизе Иеговага ынанып чораан.

Сарра дыка төлдүг болуксап турган. Ол Авраамга: «Бир эвес мээң чалчам Агар сенден төлдүг боор болза, ону бодумнуу дег санаар мен» — дээн. Үе эрткенде, Агар оол божуп алган. Ооң адын Измаил дээр.

Каш чыл эрткенде, Авраам 99, а Сарра 89 харлыг турда, оларга үш аалчы келген. Авраам ол аалчыларны ыяш адаанга дыштанып, чемненирин дилээн. Ол аалчылар кымнар турганыл, билир сен бе? Ангелдер! Олар Авраамга: «Бир чыл болгаш, оолдуг боор силер!» — дээн. Сарра ол бүгүнү майгын иштинге дыңнап олургаш, каттырыпкан: «Мындыг кыраан назынымда төл божуп шыдаар кижи мен бе?»

Бир чыл эрткенде, Иегованың аазааны дег, Сарра оол божуп алган. Авраам оглун Исаак деп адап алган. Ол аттың утказын «каткы» дээр.

 Исаак беш хире харлыг турда, Измаилдиң ону дорамчылап турарын Сарра эскерип каан. Ол оглун камгалаар дээш, Авраамдан Агар биле Измаилди өскээр чоргузуптар кылдыр дилээн. Эгезинде Авраам чөпшээрешпээн. Ынчалза-даа Иегова Исаакты камгалап алыксаан болгаш, Авраамга: «Сарраны дыңна. Мен Измаил дээш сагыш човаар мен. Ынчалза-даа мээң аазаашкыннарым Исаак таварыштыр күүсеттинер» — деп чугаалаан.