Si Lot ug ang iyang uyoan nga si Abraham nag-uban ug puyo sa Canaan. Kadugayan, ang mga hayop ni Lot ug Abraham midaghan pag-ayo ug di na maigo sa usa ka lugar. Giingnan ni Abraham si Lot: ‘Dili na ta puwedeng mag-uban. Palihog pagpili kon asa nimo gustong mopuyo, kay adto ko mopuyo sa dili nimo pilion.’ Mahunahunaon gyod sa uban si Abraham!

Nakita ni Lot ang nindot nga lugar duol sa siyudad nga gitawag ug Sodoma. Daghan kaayo kinig tubig ug tanom. Busa gipili niya kining lugara ug mibalhin dinhi uban sa iyang pamilya.

Daotan kaayo ang mga tawo sa Sodoma ug sa silingang siyudad nga gitawag ug Gomora. Busa gusto ni Jehova nga laglagon kining mga siyudara. Pero gustong luwason sa Diyos si Lot ug iyang pamilya, busa nagpadala siyag mga anghel aron pasidan-an sila: ‘Pagdali! Pahawa aning siyudara kay laglagon kini ni Jehova!’

Pero naglangaylangay si Lot. Tungod niana, siya ug iyang asawa ug duha ka anak giguyod sa mga manulonda pagawas sa siyudad ug giingnan: ‘Dagan! Ayaw mog lingi aron dili mo mamatay!’

Pag-abot nila sa siyudad nga gitawag ug Zoar, gipaulanan ni Jehova ug kalayo ug asupre ang Sodoma ug Gomora. Nasunog gyod ang mga siyudad. Dihang misupak ang asawa ni Lot kang Jehova ug  milingi, nahimo siyang haliging asin! Pero naluwas si Lot ug ang iyang mga anak kay misunod sila kang Jehova. Seguradong naguol gyod sila kay misupak ang ilang Mama. Pero nalipay sila nga misunod sila sa mga sugo ni Jehova.