Skip to content

Skip to table of contents

BÍHWIIDOOʼÁŁÍGÍÍ 10

Lat Beʼasdzą́ą́ Béénílniih

Lat Beʼasdzą́ą́ Béénílniih

Kéínangi Lat bidáʼí, Éíbraham yił kééhatʼı̨́ı̨́ ńtʼééʼ. Tʼahádóó Éíbraham dóó Lat bilı̨́ı̨́ʼ tʼóó ahayóí silı̨́ı̨́ʼ, áko halı̨́ı̨́ʼ kéyah doo bá hólǫ́ǫ da. Áko Éíbraham éí Lat ííłní: ‘Tʼááłáhígi kééhwiitʼínígíí doo nihá bíighah da silı̨́ı̨́ʼ, tʼáá shǫǫdí shitsʼánínééh. Tʼáá ni nínízinígóó díínééł, shí éí łahjígo dah dideeshʼnééł.’ Éíbraham doo tʼáá bí tʼéiyá ádaa nitsékees da.

Lat éí kéyah Sádam bíighahgi nizhóní léiʼ jiiłtsą́. Ákweʼé tó hólǫ́ índa tłʼoh dadootłʼizh. Éí bąą kéyahígíí nízhdiiʼą́ áádóó ákweʼé haʼáłchíní bił nizhníná.

Sádam dóó Gomárahgi diné baaʼihgo kéédahatʼı̨́. Tʼáá íiyisíí doo daatsʼíid da, éí biniinaa Jiihóvah ákweʼé naakigo kin dashijaaʼígíí ałtso ádeeshdįįł niizı̨́ı̨́ʼ. Ákótʼée ndi, Lat bighan hazʼą́ą́dóó éí yisdá deeshnił nízin. Áko níłchʼigo naalʼaʼí naakigo hachʼįʼ ayííłʼaʼ. Éí ábíłní: ‘Tsı̨́įłgo kintahdóó chʼinokaah! Ákweʼé doo ákwii ádaatʼéii ábidiʼdooldįįł.’

Lat tʼóó naʼáhozdilziid. Áko níłchʼigo ndaalʼaʼí éí Lat, beʼasdzą́ą́, dóó bitsiʼ hálaʼ yisiłgo, tsı̨́įłgo chʼíhoníʼeezhgo áháłní: ‘Nílááh! Tʼą́ą́ʼ nídadóotʼı̨́ı̨́ʼ lágo. Tʼą́ą́ʼ dasídóoʼı̨́įʼgo éí ánihidiʼdooldįįł!’

Zóʼer hoolyéedi jíkaigo, yádiłhił biiʼdę́ę́ʼ kǫʼ dóó tsékǫʼ łitsoii éí Jiihóvah Sádam dóó Gomárah yikʼijįʼ nayííłtą́. Éí naakigo kin haalʼáhígíí íísdįįd. Lat beʼasdzą́ą́ Jiihóvah doo yikʼeh hóółʼįįd da. Nátʼą́ą́ʼ nídéétʼı̨́įʼgo tʼáá ákǫ́ǫ́ tsé áshįįh jizlı̨́ı̨́ʼ! Ndi, Lat dóó bitsiʼ nidiltʼéego Jiihóvah yikʼeh hojííłʼįįdígíí biniinaa, yisdájookai. Lat beʼasdzą́ą́ doo akʼeh hóółʼįįdígíí biniinaa baa yíníił dajizlı̨́ı̨́ʼ. Ákótʼée ndi, Jiihóvah bikʼeh dahojííłʼįįdígíí biniinaa hoł dahózhǫ́.

“Lat beʼasdzą́ą́ béédaałniih.”​—Luke 17:32