บท 10
จำเรื่องภรรยาของโลทไว้ให้ดี
โลทอาศัยอยู่กับอับราฮัมอาของเขาในแผ่นดินคานาอัน ต่อมา ทั้งอับราฮัมและโลทมีฝูงสัตว์เพิ่มขึ้นมากจนที่ไม่พอให้พวกเขาทั้งหมดอยู่ด้วยกัน อับราฮัมจึงบอกโลทว่า ‘เราอาศัยอยู่ที่เดียวกันไม่ได้อีกแล้ว ให้หลานเลือกก่อนว่าอยากได้ที่ตรงไหน แล้วอาจะไปอีกทาง’ นี่แสดงว่าอับราฮัมไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว
โลทเห็นที่สวยแห่งหนึ่งใกล้กับเมืองโสโดม ที่นั่นมีแหล่งน้ำอุดมสมบูรณ์และหญ้าเขียวสด เขาจึงเลือกที่ตรงนั้นและพาครอบครัวไปอยู่ที่นั่น
เมืองโสโดมอยู่ใกล้กับเมืองโกโมราห์ ผู้คนใน 2 เมืองนี้ชั่วร้ายมาก พระยะโฮวาจึงตัดสินใจจะทำลายพวกเขา แต่พระเจ้าต้องการช่วยโลทกับครอบครัว พระองค์จึงส่งทูตสวรรค์ 2 องค์ไปเตือนพวกเขาว่า ‘เร็วเข้า! รีบออกไปจากเมืองนี้! พระยะโฮวากำลังจะทำลายเมืองนี้แล้ว’
แต่โลทไม่รีบออกไปทันที เขายังชักช้าอยู่ ทูตสวรรค์เลยคว้ามือโลทกับภรรยาและลูกสาว 2 คน พาออกไปนอกเมืองและพูดว่า ‘วิ่งหนีเอาชีวิตรอด! อย่าหันกลับไปมอง ถ้าหันกลับไปคุณจะตาย!’
เมื่อพวกเขามาถึงเมืองโศอาร์ พระยะโฮวาทำให้ไฟกับกำมะถันตกลงมาจากฟ้าใส่เมืองโสโดมและโกโมราห์เหมือนฝนตก ทั้งสองเมืองถูกทำลายจนไม่เหลือซาก ภรรยาโลทไม่เชื่อฟังพระยะโฮวาและหันกลับไปมอง เธอจึงกลายเป็นเสา
เกลือ! แต่โลทกับลูกสาว 2 คนปลอดภัยเพราะเชื่อฟังพระยะโฮวา พวกเขาคงเสียใจมากที่ภรรยาของโลทไม่เชื่อฟัง เรื่องนี้สอนเราว่าเป็นเรื่องสำคัญจริง ๆ ที่จะเชื่อฟังคำสั่งของพระยะโฮวา“จำเรื่องภรรยาของโลทไว้ให้ดี”—ลูกา 17:32