Zurück zum Inhalt

Zum Inhaltsverzeichnis springen

GSCHICHT 11

Em Abraham sin Glaube wird prüeft

Em Abraham sin Glaube wird prüeft

Vo chlii uf lehrt de Abraham sin Bueb, de Isaak, Jehova gern z ha und all das z glaube, wo Gott verspricht. Wo de Isaak 25i isch, bittet Jehova de Abraham, öppis z mache, wo für ihn sehr schwer isch. Weisch du, was das isch?

Gott seit em Abraham: «Nimm din einzige Sohn und gang mit ihm uf en Berg im Land Moria und tue ihn dört opfere.» De Abraham verstaht nid, wiso Jehova das wett. Aber er folget trotzdem.

Ganz früeh am nöchschte Morge, mached sich de Abraham, de Isaak und zwei Diener uf de Weg Richtig Moria. Nach drü Täg gsehnd si vo Wiitem d Berge. De Abraham seit zu de Diener, si sölled warte, bis er und de Isaak Jehova s Opfer gee hend und wider zrugg chömmed. De Abraham git em Isaak s Füürholz zum Träge. Er selber nimmt s Messer mit. De Isaak fragt sin Papi: «Wo isch s Schaf, wo mir tüend opfere?» De Abraham git ihm zur Antwort: «Sohn, du weisch doch, Jehova wird scho defür sorge.»

Wo si schlussendlich uf em Berg achömmed, baued si en Altar. Denn fesslet de Abraham sim Sohn d Händ und d Füess und leit en uf de Altar.

De Abraham nimmt s Messer i d Hand. I dem Augeblick rüeft de Engel vom Himmel obe abe: «Abraham! Mach em Isaak nüt! Jetzt weiss ich, dass du a Gott glaubsch, wil du bereit gsi wärsch, din Sohn z opfere.» Da gseht de Abraham en Schafbock, wo sich mit sine Hörner imene Gstrüpp verfange het. Er bindet de Isaak ganz schnell los und opferet jetzt de Schafbock statt sin Sohn.

Das isch de Tag, wo Jehova agfange het, em Abraham «Fründ» z säge. Weisch du wiso? Wil de Abraham alles macht, wo Jehova ihm seit. Au denn, wenn er nid verstaht, werum Jehova das eso wett.

Jehova verspricht em Abraham no einisch: «Ich wirde dich segne und du wirsch ganz vil Nachkomme ha.» Jehova verspricht au no, dass alli guete Mensche dur sini Familie belohnt werded.

Gott hat die Welt so sehr geliebt, dass er seinen einziggezeugten Sohn gegeben hat, damit jeder, der an ihn glaubt, nicht vernichtet wird, sondern ewiges Leben hat (Johannes 3:16)