Gintudluan ni Abraham ang iya bata nga si Isaac nga palanggaon si Jehova kag magsalig sa tanan nga ginpromisa ni Jehova. Pero sang manug-25 anyos na si Isaac, may ginpahimo si Jehova kay Abraham nga mabudlay gid himuon. Ano ini?

Ginsilingan sang Dios si Abraham: ‘Palihug, dal-a ang imo bugtong nga bata kag ihalad mo sia sa akon sa isa ka bukid sa duta sang Moria.’ Wala kabalo si Abraham kon ngaa ginapahimo ina sa iya ni Jehova. Pero nagtuman gihapon sia.

Pagkaaga, gin-upod ni Abraham si Isaac kag ang iya duha ka alagad kag nagkadto sila sa Moria. Sa tapos sang tatlo ka adlaw nga lakat, makita na nila ang mga kabukiran sa unahan. Ginsilingan ni Abraham ang iya mga alagad nga maghulat kay malakat sila ni Isaac para maghalad. Ginpadala ni Abraham kay Isaac ang kahoy nga inuggatong, kag nagdala sia sang kutsilyo. Namangkot si Isaac kay tatay niya: ‘Sa diin na ang sapat nga ihalad naton?’ Nagsabat si Abraham: ‘Anak, si Jehova ang mahatag sina.’

Sang nag-abot sila sa bukid, naghimo sila sing halaran. Dayon ginhigtan ni Abraham ang mga kamot kag mga tiil ni Isaac kag gintungtong sia sa halaran.

Ginkuha ni Abraham ang kutsilyo. Pero, naghambal ang anghel ni Jehova halin sa langit: ‘Abraham! Indi paghaliti ang imo bata! Nahibaluan ko na karon nga may pagtuo ka sa Dios bangod handa ka nga ihalad ang imo bata.’  Nakita dayon ni Abraham ang isa ka karnero nga lalaki nga ang mga sungay sini nasangit sa tunukon nga mga tanom. Dalidali niya nga ginhukas ang higot ni Isaac kag ginhalad ang karnero.

Sugod sadto, gintawag ni Jehova si Abraham nga iya abyan. Kabalo ka bala kon ngaa? Bangod ginhimo ni Abraham ang tanan nga gusto ni Jehova nga himuon niya, bisan pa wala sia makaintiende kon ngaa.

Ginhambal liwat ni Jehova ang iya promisa kay Abraham: ‘Mangin maayo ang imo kabuhi, kag padamuon ko ang imo kabataan, ukon kaliwat.’ Buot silingon, pakamaayuhon ni Jehova ang tanan nga maayo nga tawo paagi sa pamilya ni Abraham.