មេរៀនទី១១
ព្រះសាកល្បងអាប្រាហាំ
អាប្រាហាំបានបង្រៀនអ៊ីសាកជាកូនប្រុសគាត់ ឲ្យស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា និងឲ្យទុកចិត្តសេចក្ដីសន្យាទាំងអស់របស់លោក។ ប៉ុន្តែ ពេលអ៊ីសាកអាយុប្រហែល២៥ឆ្នាំ ព្រះយេហូវ៉ាបានសុំអាប្រាហាំឲ្យធ្វើអ្វីមួយដែលពិបាកខ្លាំងណាស់។ តើលោកសុំគាត់ឲ្យធ្វើអ្វី?
ព្រះបានប្រាប់អាប្រាហាំថា៖ ‹សូមនាំកូនប្រុសតែមួយរបស់អ្នក ធ្វើដំណើរទៅតំបន់ភ្នំម៉ូរីយ៉ា ហើយជូនគាត់ជាគ្រឿងបូជា›។ អាប្រាហាំមិនដឹងមូលហេតុ ដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់គាត់ឲ្យធ្វើដូច្នេះទេ ប៉ុន្តែគាត់នៅតែស្ដាប់បង្គាប់លោក។
នៅព្រឹកបន្ទាប់ អាប្រាហាំបាននាំអ៊ីសាក និងអ្នកបម្រើពីរនាក់ចេញដំណើរទៅតំបន់ភ្នំម៉ូរីយ៉ា។ បីថ្ងៃក្រោយមក ពួកគាត់ឃើញភ្នំនោះពីចម្ងាយ។ អាប្រាហាំប្រាប់ពួកអ្នកបម្រើឲ្យរង់ចាំនៅទីនេះសិន រួចគាត់និងអ៊ីសាកក៏ចេញទៅភ្នំនោះ ដើម្បីជូនគ្រឿងបូជា។ អាប្រាហាំឲ្យអ៊ីសាកលីអុស ឯគាត់កាន់កាំបិតមួយ។ អ៊ីសាកបានសួរឪពុកថា៖ ‹តើសត្វសម្រាប់ជូនជាគ្រឿងបូជាដុត នៅឯណា?›។ អាប្រាហាំឆ្លើយថា៖ ‹កូនអើយ ព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្ដល់សត្វសម្រាប់ជាគ្រឿងបូជាដុត›។
ពេលពួកគាត់ទៅដល់ទីនោះ ពួកគាត់បានសង់ទីបូជាមួយ។ រួចមក អាប្រាហាំចងដៃចងជើងអ៊ីសាក ហើយផ្ដេកគាត់នៅលើទីបូជា។
អាប្រាហាំបានដកកាំបិត។ ភ្លាមនោះ ទេវតារបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានហៅគាត់ពីលើមេឃថា៖ ‹អាប្រាហាំ! កុំសម្លាប់កូននោះឡើយ! ឥឡូវខ្ញុំដឹងថា អ្នកមានជំនឿលើព្រះ ព្រោះអ្នកសុខចិត្តប្រគល់កូនតែមួយរបស់អ្នកជាគ្រឿងបូជា›។ បន្ទាប់មក អាប្រាហាំបានឃើញចៀមឈ្មោលមួយជាប់ស្នែងនឹងគុម្ពោតព្រៃ។ ដូច្នេះ គាត់ប្រញាប់ស្រាយអ៊ីសាក ហើយជូនចៀមនោះជាគ្រឿងបូជាជំនួសវិញ។
ចាប់ពីពេលនោះមក ព្រះយេហូវ៉ាបានហៅអាប្រាហាំថា មិត្តសម្លាញ់របស់លោក។ តើអ្នកដឹងហេតុអ្វីទេ? ពីព្រោះអាប្រាហាំបានធ្វើតាមបង្គាប់ទាំងអស់របស់ព្រះយេហូវ៉ា ទោះជាគាត់មិនយល់មូលហេតុ ដែលព្រះយេហូវ៉ាឲ្យគាត់ធ្វើដូច្នេះក៏ដោយ។
ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យានឹងអាប្រាហាំម្ដងទៀតថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងឲ្យពរអ្នក ហើយធ្វើឲ្យកូនចៅឬពូជរបស់អ្នក មានចំនួនច្រើនឥតគណនា›។ នេះមានន័យថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្ដល់ពរដល់មនុស្សល្អទាំងអស់ តាមរយៈកូនចៅរបស់អាប្រាហាំ។
«ព្រះស្រឡាញ់ពិភពលោកខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ បានជាលោកឲ្យបុត្រតែមួយរបស់លោក ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្រនោះ អាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយមិនត្រូវបំផ្លាញឡើយ»។—យ៉ូហាន ៣:១៦
