Abrahán tyukniˈˈijxë ja yˈuˈunk Isaac parë ttsokëdë Jyobaa ets tmëbëkët ko kyuytyunaampy tukëˈëyë ja wyandakën. Per ko Isaac tmëdäjtyë jyëmëjt naa 25, ta Jyobaa tˈanmääyë Abrahán parë ttunët diˈibë nety tsiptäˈäganxëp. ¿Mnijäˈäwëp ti tyukˈanaˈam?

Dios tˈanmääyë Abrahán: “Tunë mayˈäjtën, mëtsoonë mduˈukˈuˈunk ets yak extëmë wintsëˈkën mä tuˈugë kopk diˈib yajpatp Moria”. Abrahán kyaj tnijäˈäwë tiko duˈunë Jyobaa tyukˈanaˈamë, per oy tkanijäˈäwë, myëmëdoow.

Jakumbom, ta jopyëbë Abrahán twoowtsoˈonyë Isaac ets nimajtskë tyuumbë parë ojts nyëjkxtë Moria. Kyumdëgëk xëëw, ta ogäˈän tmëjˈijxpajttë ja kopk. Abrahán ta ojts tˈanëëmëdë ja tyuumbëtëjk parë yˈawixtët, mientrës yëˈë mëdë yˈuˈunk nëjkx dyaktë ja wintsëˈkën. Abrahán ta ojts tmënëjkxy ja tsujkn ets tmooyë jäˈäxy ja Isaac diˈib mëdë jëën dyajmëjëyaˈany. Isaac ta dyajtëëyë tyeety: “¿Mä net ja jëyujk diˈibë Dios ndukwintsëˈëgëyäˈänëm?”. Abrahán ta yˈatsooy: “Tsyulë, Jyobaa yëˈë diˈib yakaampy”.

Ko jyäjttë mä ja kopk, ta dyaˈoˈoyëdë tuˈugë altaar. Ta netë Abrahán tkëtsuumy ttekytsyuumyë Isaac ets tpëjtaky mä ja altaar.

Abrahán ta tkonëˈky ja tsyujkn. Per ta netyë Jyobaa yˈanklës myëgäjpxë desde tsäjpotm: “¡Abrahán! ¡Këdii wiˈix xytyunyë tadë mixy! Tyam njantsy ijxypyëts ko mmëbëjkypyë Dios,  mët ko të mˈuˈunk xyjayakäˈäny extëmë wintsëˈkën”. Ta Abrahán tˈijxpaty tuˈugë borreegë yaˈay diˈibë nety të jyanë ujtsoty. Ta pojënë tnasmäjtsë Isaac, ets yëˈë yäjk ja borreegë yaˈay extëmë wintsëˈkën.

Desde mä tadë xëëw, ta Jyobaa tˈanmääyë Abrahán ko yëˈë mëët nyaymyayëty. ¿Mnijäˈäwëp tiko? Yëˈko Abrahán tyuun tukëˈëyë ti Jyobaa amdoowë, oy tkajaygyujkë tiko nety duˈun yajtukˈaneˈemy.

Jyobaa ta jatëgokë Abrahán duˈun ttukwandaky: “Ngunuˈkxaampy ets nmoˈoyaampy mayë mˈuˈunk mˈënäˈk etsë mˈuˈunk mˈok”. Tyäˈädë yëˈë nety yˈandijpy ko mët yëˈëgyëjxmë Abrahángë fyamilyë, Jyobaa tmoˈoyaˈany oyˈäjtën niˈamukë jäˈäy diˈib mëmëdoowëp.