Abraham lieed sienen Sän Isaak, Jehova to leewen un opp aules to vetruen, waut Jehova vesprakjt. Oba aus Isaak rom 25 Joa wia, fruach Jehova Abraham no waut, waut dän wudd sea schwoa sennen. Waut wia daut?

Gott säd to Abraham: “Nemm doch dienen eensjen Sän un doo dän bie eenen Boajch en daut Launt Morija opfren.” Abraham wist nich, wuarom Jehova daut haben wull. Oba hee wia Jehova jehuarsom.

Dän näakjsten Dach tiedich zemorjes neem Abraham Isaak un twee Deena un reisd loos no Morija. Dree Doag wieda kunnen see de Boaj von wiet auf seenen. Abraham säd to siene Deena, dee sullen doa wachten, bat hee un Isaak een Opfa jemoakt hauden. Abraham leet Isaak daut Brennholt droagen un neem een Massa met. Isaak fruach siene Pape: “Wua es daut Tia, waut wie opfren woaren?” Abraham säd: “Mien Jung, Jehova woat doano seenen.”

Aus see dan bie dän Boajch aunkjeemen, muaken see eenen Aultoa. Dan bunk Abraham Isaak de Henj un de Feet toop un deed dän opp dän Aultoa nopp.

Abraham neem daut Massa. Un dan jroz roopt Jehova sien Enjel vom Himmel un säd: “Abraham! Doo dän Jung nuscht! Nu weet ekj, daut du werkjlich aun Gott jleefst. Du wieescht mau rajcht reed, dienen Sän to opfren.” Dan sach  Abraham eenen Schopsbock, waut met de Hieena em Bosch faust wia. Hee bunk Isaak bosich loos un deed dän Schopsbock opfren enne Städ Isaak.

Von dän Dach aun säd Jehova, daut Abraham sien Frint wia. Weetst du, wuarom? Abraham deed emma daut, waut Jehova haben wull – mau rajcht dan, wan hee daut nich vestonen kunn, wuarom hee daut sull.

Jehova vespruak Abraham noch eemol: “Ekj woa die säajnen un die een deel Kjinja, ooda Nokomen jäwen.” Jehova vespruak uk, daut aule goode Menschen derch Abraham siene Famielje wudden jesäajent woaren.