Izaak ti annan 40 an ler i ti marye avek Rebeka. I ti kontan li en kantite. Apre zot ti ganny de garson ansanm.

Sa premye garson ti Ezai e sa dezyenm, Zakob. Ezai ti kontan al dan bwa pour al lasas zannimo. Me Zakob ti kontan reste kot lakour.

Sa letan, premye garson ti ganny plis larzan ek en pli gran bout later ler son papa ti mor. Se sa ki apel en leritaz. Dan fanmir Izaak, leritaz ti osi enkli bann promes ki Zeova ti’n fer avek Abraam. Ezai pa ti tro enterese avek sa bann promes me Zakob ti konnen ki zot ti vreman enportan.

En zour, apre ki Ezai ti’n al lasas, i ti retournen byen fatige. I ti santi loder sa bon manze ki Zakob ti pe kwi e i ti dir: ‘Mon pe mor lafen! Donn mwan en pe ou styou!’ Zakob ti dir: ‘Mon pou donn ou, me promet mwan avan ki mon pou ganny ou leritaz.’ Ezai ti dir: ‘Mon pa enterese avek mon leritaz! Ou kapab pran pour ou. Mon zis anvi manze.’ Ou krwar sa ki Ezai ti fer i byen? Non! Leritaz Ezai ti annan plis valer ki en bol manze.

Ler Izaak ti vreman aze, i ti pare pour li beni son premye garson. Me Rebeka ti ed Zakob, sa enn pli zenn pour ganny sa  benediksyon. Ler Ezai ti konnen, i ti vreman ankoler e i ti anvi touy son frer. Izaak ek Rebeka ti anvi protez Zakob, alor zot ti dir li: ‘Al reste kot Labann, frer ou manman, ziska ler ou frer i aret ankoler. Zakob ti ekout konsey son paran e i ti sove.