Ο Ισαάκ ήταν 40 χρονών όταν παντρεύτηκε τη Ρεβέκκα. Την αγαπούσε πάρα πολύ. Με τον καιρό, έκαναν δυο παιδιά​—δίδυμα αγόρια.

Το μεγαλύτερο παιδί λεγόταν Ησαύ και το μικρότερο Ιακώβ. Του Ησαύ τού άρεσε πολύ να είναι έξω, και ήταν καλός στο να κυνηγάει ζώα. Αλλά ο Ιακώβ προτιμούσε να μένει στο σπίτι.

Εκείνη την εποχή, ο μεγαλύτερος γιος έπαιρνε το μεγαλύτερο κομμάτι γης και τα περισσότερα χρήματα όταν πέθαινε ο πατέρας του. Αυτό λεγόταν κληρονομιά. Στην οικογένεια του Ισαάκ, αυτός που θα έπαιρνε την κληρονομιά θα έπαιζε και κάποιον ρόλο στις υποσχέσεις που είχε δώσει ο Ιεχωβά στον Αβραάμ. Τον Ησαύ δεν τον ένοιαζαν και πολύ αυτές οι υποσχέσεις, αλλά ο Ιακώβ ήξερε ότι ήταν πολύ σημαντικές.

Κάποια φορά, ο Ησαύ γύρισε σπίτι πολύ κουρασμένος επειδή όλη τη μέρα κυνηγούσε. Μύρισε το ωραίο φαγητό που μαγείρευε ο Ιακώβ και είπε: “Πεθαίνω της πείνας! Δώσε μου λίγο από αυτό το κόκκινο φαγητό!” Ο Ιακώβ είπε: “Θα σου δώσω, αλλά πρώτα να μου υποσχεθείς ότι μπορώ να πάρω την κληρονομιά σου”. Ο Ησαύ είπε: “Δεν με νοιάζει η κληρονομιά μου! Μπορείς να την πάρεις. Εγώ θέλω να φάω”. Σου φαίνεται σοφό αυτό που έκανε ο Ησαύ; Όχι, καθόλου. Ο Ησαύ έδωσε κάτι ιδιαίτερα πολύτιμο απλώς και μόνο για ένα πιάτο φαγητό.

 Όταν ο Ισαάκ είχε γεράσει πολύ, ήρθε η στιγμή να δώσει την ευλογία του στον μεγαλύτερο γιο του. Αλλά η Ρεβέκκα βοήθησε τον Ιακώβ, τον μικρότερο γιο, να πάρει την ευλογία. Όταν το έμαθε ο Ησαύ, θύμωσε πολύ και σκόπευε να σκοτώσει τον δίδυμο αδελφό του. Ο Ισαάκ και η Ρεβέκκα ήθελαν να προστατέψουν τον Ιακώβ, γι’ αυτό του είπαν: “Πήγαινε να μείνεις με τον αδελφό της μητέρας σου, τον Λάβαν, μέχρι να ηρεμήσει ο Ησαύ”. Ο Ιακώβ άκουσε τη συμβουλή των γονέων του και το έβαλε στα πόδια για να γλιτώσει.