Efapolo taogne ty Isaka tamy tie nanambaly i Rebeka. Le vata’e nitea’e reke. Tafara atoy iareo, le niterake hambagne roe lahy.

I Esao ty zoke’e, le i Jakoba ty zai’e. Tea mikariokarioke ty Esao sady mpitifi-borogne, faie i Jakoba tea mijanogne an-tragno.

Ty ana-dahy voaloha’e tamy izay ro nandova ty ankamaroa ty fanagnagne naho ty tane, naho fa mate ty rae’e. Izay ty atao tihoe lova. Faie mbe nahazo lova fagnampe’e ka ty ana Isaka. Le ty lova nampitamàe i Jehovah i Abrahama. Faie tsy nidarea i Esao ze lova zay, fa i Jakoba ro nahafantatse tie raha lahibey izay.

Ie tie indraike, rerake ty Esao fa boake namandrike biby. Nahandro hanegne mafiry ty Jakoba, le nirey i Esao ty hagni’e. Le hoe reke: ‘Meo amo o vagnemba’ò raho kahe fa keré!’ Le hoe ty Jakoba: ‘Homeiko azo toy naho mifanta hey rehe tie homei’o ahy i lova’oy.’ Hoe ty Esao: ‘Hataoko inogne ka ze o lova zao! Ndeso agne kahe. Faie meo hanegne raho fa keré.’ Fahendreagne vao ze raha natao i Esao zay? Tsy zay, satria natakalo’e vagnemba feno bole i lova sarobily nanagna’ey.

Naho fa antetse amy izay ty Isaka, le te hitsipe rano i ana-dahi’e zoke’ey reke. Faie nampea i Rebeka ty Jakoba, zay i Esao,  mba hahazo i tsipe ranoy. Niboseke ty Esao naho fa nahay izay, le nikinia ty hamono i Jakoba. Te hiaro i Jakoba ty Isaka naho i Rebeka, le hoe iareo: ‘Mandehana ho amy i Labana renelahi’o agne, amparake ty hiafaha ty haboseha i Esao.’ Nankatò ty reha iareo ty Jakoba, le nilay nandrombake ty fiai’e.