Исаак 40 харлыг тургаш, Ревеккага өгленип алган. Ол аңаа дыка ынак турган. Чоорту олар ийис оолдарлыг апарган.

Улуг оглун Исав дээр, а бичиизин Иаков дээр. Исав эки аңчы болгаш, бажыңынга олурбас турган. А Иаков бажыңынга ажылдаарынга ынак турган.

Ол үелерде ачазы чок апаарга, өнчүзүнүң хөй кезиин улуг оглу алыр турган. Ол өнчүже акша-көпеек, черлер кирип турган. А Исаактың өг-бүлезиниң өнчүзүнче Иегованың Авраамга берген аазаашкыннары база кирип турган. Исав ол аазаашкыннарны шоолуг сонуургавас чораан. А Иаковка ол эң чугула турган.

Бир катап Исав аңнааш, аажок шылаан келген. Иаковтуң кылып турган чеминиң чаагай чыдын чыттап кааш, ол: «Аштааш ат болдум! Меңээ кылып турар кызыл чемиң берем!» — дээн. Иаков аңаа: «Чаа, баштай меңээ өнчүңнү бээрин ааза» — деп харыылаан. «Меңээ ол өнчүнүң херээ чок, ап ал! Мен чемнениксеп тур мен» — деп, Исав чугаалаан. Чүү деп бодаар сен, Исав шын алдынган бе? Чок. Ол эң-не үнелиг чүүлдү тавак быдаага орнапкан.

Исаак кырый бергеш, улуг оглунга йөрээлин бээр деп турган. Ынчалза-даа Ревекка бичии оглу Иаковка йөрээлди алырынга дузалаан. Исав ооң дугайында  билип кааш, аажок хорадап, дуңмазын өлүрер деп барган. Иаковту камгалаар дээш, Исаак биле Ревекка аңаа мынча дээн: «Даайың Лаван сугже дезип чорувут. Исав оожургай бээрге чедир аңаа тур». Иаков ада-иезин дыңнап, ол-ла дораан чорупкан.