Јусиф Јагуб пејғәмбәрин кичик оғулларындан биридир. Бөјүк гардашлары фикир верирләр ки, аталары Јусифи даһа чох истәјир. Сәнҹә, бу, онлара неҹә тәсир едир? Онлар Јусифә пахыллыг едирләр. Бир ҝүн Јусиф гејри-ади јуху ҝөрүр. Ҝедиб бу јухуну гардашларына данышыр. Гардашлары јухуну белә јозурлар ки, ҝүн ҝәләҹәк онлар Јусифә баш әјәҹәкләр. Бу һадисәдән сонра онларын Јусифи ҝөрәси ҝөзләри олмур!

Бир ҝүн Јусифин гардашлары Сиһам шәһәринин јахынлығында гојун отарырлар. Јагуб Јусифи гардашларынын јанына ҝөндәрир ки, онлардан һал-әһвал тутсун. Онлар узагдан Јусифин ҝәлдијини ҝөрүб бир-бириләринә дејирләр: «Будур, јуху ҝөрәнимиз ҝәлир. Ҝәлин ону өлдүрәк!» Гардашлары Јусифи тутуб дәрин гујуја атырлар. Анҹаг гардашлардан бири олан Јәһуда дејир: «Ону өлдүрмәјин! Ҝәлин ону гул кими сатаг». Беләҹә, онлар Јусифи Мисирә ҝедән мәдјәнли таҹирләрә 20 ҝүмүшә сатырлар.

Сонра гардашлары Јусифин палтарыны кечи ганына булајыр вә аталарына јоллајыб сорушурлар: «Бах ҝөр оғлунун палтарыдыр?» Јагуб фикирләшир ки, Јусифи вәһши һејван өлдүрүб. Онун үрәји парчаланыр, һеч ким ону тәсәлли едә билмир.

Јусиф Мисирдә Фитфир адлы сарај әјанына сатылыр. Јеһованын нәзәри Јусифин үстүндә олур. Фитфир Јусифин һәр ишин өһдәсиндән јахшы ҝәлдијини ҝөрүб, она етибар едир. Чох кечмәмиш, Фитфир өзүнә мәхсус олан һәр шејин идарәсини Јусифә тапшырыр.

 Фитфирин арвады Јусифин јарашыглы вә ҝүҹлү олдуғуну ҝөрүр. О, һәр ҝүн Јусифә дејир ки, онунла јатсын. Бәс Јусиф нә едир? О, разылыг вермәјиб дејир: «Јох! Бу дүзҝүн дејил. Ағам мәнә ҝүвәнир. Һәм дә ки, сән онун арвадысан. Әҝәр мән сәнинлә јатсам, Аллаһа гаршы ҝүнаһ етмиш оларам!»

Бир ҝүн Фитфирин арвады Јусифи онунла јатмаға мәҹбур едир. О, Јусифин палтарындан јапышыр. Анҹаг Јусиф гачыр. Фитфир евә ҝәләндә арвады јаландан дејир ки, Јусифин ону зорламаг истәјиб. Фитфир чох һирсләнир вә Јусифи зиндана атыр. Анҹаг Јеһова Јусифи јаддан чыхармыр.