Усьв йәк жь кӧрʹед Аԛуб бу. Бьред ԝийи мәзьн дьдитьн, ԝәки Аԛуб жь ԝана гьшка зәʹфтьр Усьв һʹьз дькә. Ча тӧ дьшьрмиш дьби, ԝана чь сәр хԝә тʹәхмин дькьр? Ԝана дәхәси дькьр у ԝи нәфрʹәт дькьрьн. Щарәке Усьв чәнд хәԝн дит у дәрһәԛа ԝан хәԝна бьред хԝәрʹа гьли кьр. Жь хәбәрдана ԝи ԝана тедәрхьстьн, ԝәки ԝәʹдәки ӧса ԝе бе, кӧ әԝана гәрәке сәре хԝә бәр ԝи дахьн. Гава ԝана әԝ йәк бьһист, дәстпекьрьн һе зедә ԝи нәфрʹәт кьн!

Рʹожәке незики шәһәре Шәкәме, бьред Усьв пәзед хԝә дьчʹерандьн. Аԛуб, Усьв шанд, ԝәки пебьһʹәсә һәла әԝана чаньн. Ԝана дина хԝә дайе, ԝәки Усьв бәрбь ԝан те у һәвдӧрʹа готьн: «Һәла дина хԝә бьдьне, хԝәйе хәԝна те, ԝәрә әм ԝи бькӧжьн!» Ԝана ԝи гьртьн у авитьнә чʹәʹле. Ле бьраки ԝан, Щьһуда, готә ԝан: «Ԝи нәкӧжьн, ԝәрен әм ԝи чаԝа дил бьфьрошьн!» У ԝана Усьв сәр 20 зиви фьротьнә базьргане Мьдйани, йед кӧ дьчунә Мьсьре.

Паше бьред Усьв кʹьнще ԝи һьлдан, хуна бьзьне лехьстьн, нишани баве хԝә кьрьн у готьнә ԝи: «Әва кʹьнще кӧрʹе тә нинә?» Аԛуб фькьри, ԝәки тәрәԝьла Усьв хԝарьнә. У жь дәрде щәгәре, еша гьран кʹәтә дьле ԝи. Тӧ кәси нькарьбу еша ԝи сьвьк кьра.

Мьсьреда, Усьв чаԝа дил фьротьнә Потифаре нав у дәнг. Ле Йаһоԝа тʹәви Усьв бу. Потифар тедәрхьст, ԝәки Усьв хәбатчики баш ә у мәрьв дькарә итʹбарийа хԝә ԝи бинә. Ԝәʹдә шунда Потифар, Усьв сәр һʹәму һәбуна хԝәрʹа кʹьфш кьр.

Жьна Потифар дит, ԝәки Усьв хортәки бәдәԝ у ԛәԝат ә. Һәр рʹож әԝе дьготә Усьв, ԝәки әԝ сәре хԝә перʹа дайнә. Гәло Усьв  чь кьр? Әԝи инкʹар кьр у гот: «На! Әԝ йәк нәрʹасти йә. Хԝәйе мьн итʹбарийа хԝә мьн тинә у тӧ жьна ԝийи. Һәрге әз сәре хԝә тʹәра дайньм, әзе бәр Хԝәде гӧнәки мәзьн бькьм!»

Рʹожәке жьна Потифар дәст авитә Усьв у хԝәст зоре ԝи бькә, ԝәки әԝ сәре хԝә перʹа дайнә. Әԝе дәст авитә кʹьнще ԝи, ле Усьв жь ԝе рʹәви. Гава Потифар вәгәрʹийа мал, жьна ԝи гот, ԝәки Усьв дьхԝәст дәст бавежә ԝе. Әԝе шәрʹ авитә ԝи. Потифар гәләк һерс кʹәт, ләма жи Усьв авитә кәле. Ле Йаһоԝа Усьв бир нәкьр.