Контентә кеч

Мүндәриҹаты ҝөстәр

ДӘРС 15

Јеһова Јусифи дарда гојмур

Јеһова Јусифи дарда гојмур

Јусиф зинданда оланда Мисир падшаһы фирон бир јуху ҝөрүр. Бу јухуну һеч ким јоза билмир. Хидмәтчиләриндән бири фирона дејир ки, Јусиф јухуну јоза биләр. Фирон ҹәлд Јусифи ҝәтиздирир.

Фирон ондан сорушур: «Јухуну јоза биләрсән?» Јусиф фирона дејир: «Једди ил Мисирдә боллуг олаҹаг. Сонракы једди ил исә аҹлыг олаҹаг. Мүдрик бир адам сеч ки, анбарлара әрзаг јығсын, халг аҹлыг чәкмәсин. Фирон Јусифә дејир: «Мән сәни сечирәм. Сән мәндән сонра Мисирдә икинҹи сәлаһијјәтли адам олаҹагсан!» Јусиф фиронун јухусуну неҹә јозур? Она Јеһова көмәк едир.

Јусиф једди ил әрзаг јығыр. Онун дедији кими, бүтүн дүнјада аҹлыг олур. Дүнјанын һәр јериндән инсанлар әрзаг алмаг үчүн Јусифин јанына ҝәлир. Атасы Јагуб ешидир ки, Мисирдә әрзаг вар. Буна ҝөрә дә он оғлуну Мисирә ҝөндәрир.

Гардашлары Јусифин јанына ҝәлир. Јусиф дәрһал онлары таныјыр, анҹаг гардашлары ону танымыр. Ушаг вахты ҝөрдүјү јуху чин чыхыр, гардашлары онун гаршысында диз чөкүр. Јусиф гардашларынын дәјишиб-дәјишмәдијини јохламаг истәјир. Она ҝөрә дә онлара дејир: «Сиз ҹасуссунуз. Өлкәмизин зәифликләрини өјрәнмәјә ҝәлмисиниз». Онлар ҹаваб верирләр: «Хејр. Биз Кәнандан ҝәлмишик. Он ики гардаш идик. Гардашымызын бири өлдү, кичик гардашымыз да атамызын јанындадыр». Јусиф онлара дејир: «Кичик гардашынызы бура ҝәтирсәниз, сизә инанарам». Онлар аталарынын јанына гајыдырлар.

Әрзаглары гуртаранда Јагуб тәзәдән оғулларыны Мисирә ҝөндәрир. Онлар бу дәфә кичик гардашлары Бинјамини дә өзләри илә апарырлар. Гардашларыны јохламаг үчүн Јусиф Бинјаминин кисәсинә ҝүмүш габ гојур вә гардашларынын ону оғурладығыны дејир. Јусифин гуллугчулары габы Бинјаминин кисәсиндән тапанда гардашлары мат-мәәттәл галырлар. Онлар Јусифә јалварырлар ки, Бинјаминин әвәзинә онлары ҹәзаландырсын.

Буну ҝөрән Јусиф гардашларынын дәјишдијинин баша дүшүр. Јусифин ҝөзләри долур. О, ағлаја-ағлаја дејир: «Мән гардашыныз Јусифәм. Атам һәлә дә сағдыр?» Гардашлары тәәҹҹүбләнир. Јусиф онлара дејир: «Мәнә етдикләринизә ҝөрә өзүнүзү гынамајын. Аллаһ сизи хилас етмәк үчүн мәни бура ҝөндәриб. Ҝедин вә атамы бура ҝәтирин».

Онлар аталарынын јанына ҝедиб она шад хәбәр верирләр. Сонра да Мисирә ҝәлирләр. Узун илләрдән сонра Јусифлә атасы бир-биринә говушур.

«[Инсанларын] тәгсирләрини бағышламырсынызса, Атаныз да сизин тәгсирләринизи бағышламајаҹаг» (Мәтта 6:15)