មេរៀនទី១៧
ម៉ូសេជ្រើសរើសគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា
ពេលរស់នៅក្នុងស្រុកអេហ្ស៊ីប កូនចៅយ៉ាកុបបានត្រូវហៅថាជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ ក្រោយពីយ៉ាកុបនិងយ៉ូសែបស្លាប់ ផារ៉ូថ្មីបានឡើងគ្រប់គ្រង។ ផារ៉ូម្នាក់នេះភ័យខ្លាចថា ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានអំណាចខ្លាំងជាងជនជាតិអេហ្ស៊ីប។ ដូច្នេះ គាត់បានឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលធ្វើជាទាសករ ដោយបង្ខំពួកគេឲ្យធ្វើឥដ្ឋ និងឲ្យធ្វើការយ៉ាងលំបាកក្នុងស្រែចម្ការ។ ប៉ុន្តែ កាលដែលជនជាតិអេហ្ស៊ីបគាបសង្កត់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលខ្លាំងយ៉ាងណា ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក៏កើនចំនួនច្រើនយ៉ាងនោះដែរ។ នេះធ្វើឲ្យផារ៉ូមិនពេញចិត្តទាល់តែសោះ។ ហេតុនេះ គាត់បានចេញបញ្ជាឲ្យសម្លាប់ទារកប្រុសទាំងអស់របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដែលទើបនឹងកើត។ តើអ្នកអាចស្រមៃឃើញជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចខ្លាំងយ៉ាងណាទេ?
ស្ត្រីជនជាតិអ៊ីស្រាអែលម្នាក់ឈ្មោះយ៉ុកេបេត កើតបានកូនប្រុសដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់ម្នាក់។ ដើម្បីការពារកូនង៉ែត យ៉ុកេបេតបានដាក់កូននៅក្នុងកញ្ជើ ហើយយកទៅលាក់នៅកណ្ដាលគុម្ពត្រែងក្បែរច្រាំងទន្លេនីល។ បងស្រីទារកឈ្មោះមីរៀម កំពុងឈរចាំនៅជិតនោះ ដើម្បីមើលថានឹងមានអ្វីកើតឡើង។
ពេលនោះ កូនស្រីផារ៉ូចុះទៅងូតទឹកក្នុងទន្លេនីល ហើយនាងបានឃើញកញ្ជើ។ នាងបើកមើល ក៏ឃើញទារកកំពុងយំ ធ្វើឲ្យ
នាងរំជួលចិត្តដោយក្ដីអាណិត។ ឃើញដូច្នោះ មីរៀមបានសួរកូនស្រីផារ៉ូថា៖ «តើអ្នកនាងម្ចាស់ចង់ឲ្យខ្ញុំទៅហៅមេដោះឲ្យមកបំបៅកូននេះទេ?»។ កូនស្រីផារ៉ូយល់ព្រម ដូច្នេះមីរៀមបានទៅហៅម្ដាយមក។ កូនស្រីផារ៉ូបានប្រាប់យ៉ុកេបេតថា៖ «ចូរយកទារកនេះទៅបំបៅឲ្យខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងឲ្យថ្លៃឈ្នួលដល់អ្នក»។ពេលកូននោះធំឡើងបន្តិច យ៉ុកេបេតបាននាំកូនទៅជួបកូនស្រីផារ៉ូ។ កូនស្រីផារ៉ូបានដាក់ឈ្មោះកូននោះថាម៉ូសេ ហើយចិញ្ចឹមបីបាច់ទុកដូចជាកូនរបស់នាង។ ម៉ូសេបានធំឡើងជាបុត្រដែលមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ ហើយគាត់អាចធ្វើអ្វីទាំងអស់តាមដែលគាត់ចង់បាន។ ប៉ុន្តែ ម៉ូសេមិនដែលភ្លេចព្រះយេហូវ៉ាទេ។ គាត់ដឹងច្បាស់ថាខ្លួនជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែល មិនមែនជាជនជាតិអេហ្ស៊ីបឡើយ។ ម្ល៉ោះហើយ គាត់ជ្រើសរើសបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។
ពេលអាយុ៤០ឆ្នាំ ម៉ូសេបានសម្រេចចិត្តជួយជនរួមជាតិរបស់គាត់។ នៅថ្ងៃមួយ ម៉ូសេបានឃើញជនជាតិអេហ្ស៊ីបវាយធ្វើបាបជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហេតុនេះគាត់បានវាយសម្លាប់ជនជាតិអេហ្ស៊ីបនោះ ហើយកប់សាកសពនៅក្នុងខ្សាច់។ ប៉ុន្តែ ពេលផារ៉ូដឹងរឿងនោះ គាត់ចង់សម្លាប់ម៉ូសេ។ ដូច្នេះ ម៉ូសេក៏រត់ភៀសខ្លួនទៅស្រុកម៉ាឌាន។ នៅទីនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានមើលថែគាត់។
«ដោយសារជំនឿ . . . [ម៉ូសេ]មិនព្រមឲ្យគេហៅគាត់ថាជាកូនរបស់កូនស្រីផារ៉ូឡើយ។ គាត់សម្រេចចិត្តឲ្យគេធ្វើបាបគាត់ជាមួយនឹងរាស្ដ្ររបស់ព្រះ»។—ហេប្រឺ ១១:២៤, ២៥