အစ္စရေး​လူတွေဟာ ကျွန်​တွေအဖြစ် အတင်း​အဓမ္မ ခိုင်းစေ​ခံ​နေရတယ်။ ယေဟောဝါဟာ မောရှေ​နဲ့ အာရုန်​ကတစ်ဆင့် ဖာရောဘုရင်​ကို ဒီလိုပြောတယ်– ‘တော​မှာ ငါ့ကို ဝတ်ပြု​နိုင်​ဖို့ ငါ့လူမျိုး​ကို လွှတ်​ပေးပါ။’ မောက်မာ​တဲ့ ဖာရော​က ‘ယေဟောဝါ ပြောတာကို ဂရုမစိုက်​ဘူး။ အစ္စရေး​တွေကို လွှတ်​မ​ပေးနိုင်​ဘူး’ လို့​ပြန်ပြောတယ်။ ပြီးတော့ အရင်ကထက် ပိုပြီး​အလုပ် လုပ်ခိုင်း​တ​ယ်။ ဒါနဲ့ ယေဟောဝါက ဖာရော​ကို သင်ခန်းစာ ပေး​တော့မယ်။ ဘယ်လိုနည်းနဲ့​လဲ။ အီဂျစ်ပြည်​ပေါ် ကပ်ဘေး​ဆယ်ခု ကျရောက်​စေခဲ့တယ်။ ယေဟောဝါက မောရှေ​ကို ‘ဖာရော​ဟာ ငါ့​စကားကို နားမထောင်ဘူး။ မနက်​ကျ​ရင် သူ နိုင်း​မြစ်​မှာ ရှိနေ​လိမ့်မယ်’ လို့ပြောတယ်။ သူ့ဆီသွားပြီး ‘ငါ့​လူမျိုး​ကို မလွှတ်​ပေး​ရင် နိုင်း​မြစ်​တစ်ခုလုံး သွေး​ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်’ လို့ ပြောခိုင်းတယ်။ မောရှေ​လည်း ပြောတဲ့​အတိုင်း ဖာရော​ဆီ​သွားတယ်။ နိုင်း​မြစ်​ကို တောင်ဝှေး​နဲ့ အာရုန်​ရိုက်​တာ​ကို ဖာရော​ကြည့်​နေရင်း မြစ်ရေ​ဟာ သွေး ဖြစ်သွား​တ​ယ်။ ရေ​တွေဟာ ပုပ်စော်နံ​လာပြီး ငါး​တွေ သေ​ကုန်​တ​ယ်။ နိုင်း​မြစ်ရေ​ကို သောက်​လို့​မရ​တော့ဘူး။ ဒါတောင်မှ ဖာရော​က အစ္စရေး​တွေကို မလွှတ်​ပေး​ဘူး။

 ခုနစ်​ရက်​ကြာ​ပြီးနောက် ယေဟောဝါဟာ မောရှေ​ကို ဖာရော​ဆီ ထပ်​လွှတ်​ပြန်​တ​ယ်။ ‘ငါ့လူမျိုး​ကို မလွှတ်​ရင် အီဂျစ်ပြည် တစ်ပြည်လုံး ဖား​တွေနဲ့ ပြည့်နေ​လိမ့်မယ်’ လို့ ပြော​ခိုင်း​လိုက်တယ်။ အာရုန်​ဟာ သူ့​တောင်ဝှေး​ကို မြှောက်​လိုက်တာ​နဲ့ တစ်တိုင်းပြည်လုံး ဖား​တွေ​ချည်းပဲ။ အိမ်တွေမှာ၊ ကု​တင်​ပေါ်မှာ၊ အိုး​ခွက်​တွေမှာ​ရော​ပဲ။ နေရာတကာ​မှာ ဖား​တွေ အပြည့်ပဲ။ ဒီ​ကပ်ဘေး​ကို ယေဟောဝါ ရပ်​ပေး​အောင် အသနားခံ​ပေးဖို့ မောရှေ​ကို ဖာရော​ပြောတယ်။ အစ္စရေး​တွေကို လွှတ်​ပေးမယ်လို့​လည်း ဖာရော ကတိ​ပေးတယ်။ ကပ်ဘေး​ကို ယေဟောဝါ ရပ်​ပေးလိုက်​တာနဲ့ ဖား​အသေကောင်​တွေကို အီဂျစ်​တွေ စုပုံ​လိုက်တာ အပုံလိုက် အပုံလိုက်​ပဲ။ တစ်တိုင်းပြည်လုံး ပုပ်စော်နံ​နေတာ​ပဲ။ ဒါတောင်မှ ဖာရော​က အစ္စရေး​တွေကို မလွှတ်​ပေး​ဘူး။

ဒါနဲ့ ယေဟောဝါက မောရှေ​ကို အခုလို​ပြောတယ်– ‘အာရုန်​ဟာ သူ့​တောင်ဝှေး​ကို မြေကြီးပေါ် ရိုက်​ရမယ်။ အဲဒီအခါ ဖုန်​တွေဟာ ဖြုတ်​တွေ ဖြစ်လာ​လိမ့်မယ်။’ ဘယ်​ပဲ​ကြည့်​ကြည့် ဖြုတ်​တွေ​ချည်း​ပဲ။ လူတချို့​က ဖာရော​ကို ‘ဒီ​ကပ်ဘေး​ဟာ ဘုရားဆီ​ကလာ​တာ’ လို့ ပြော​ပေ​မဲ့ အစ္စရေး​တွေကို မလွှတ်​ပေး​ဘူး။