Moses un Aaron jinjen un säden dän Farao, waut Gott jesajcht haud: “Wan du mien Volkj nich gonen latst, dan woa ekj groote Flieejen em Launt nenbrinjen.” Groote Maussen Flieejen kjeemen en de Ägipta äare Hiesa nenn, bie de Rikje uk bie de Oame. Daut gaunze Launt wia voll Flieejen. Oba bie de Israeliten en de Jäajent von Goschen wieren kjeene Flieejen. Von de vieede Ploag aun kjeemen de Ploagen bloos äwa de Ägipta. De Farao prachad: “Froag Jehova, aus hee toom Jefaulen de Flieejen wajchnämen kaun. Jie kjennen gonen.” Oba aus Jehova de groote Flieejen wajchneem, docht de Farao wada aundasch. Wudd de Farao daut newers lieren, waut hee doonen sull?

Jehova säd: “Wan de Farao mien Volkj nich woat gonen loten, dan woaren de Ägipta äare Tieren krank woaren un dootgonen.” Dän näakjsten Dach fungen de Tieren aun doottogonen. Oba de Israeliten äare Tieren wort nuscht. De Farao bleef doawäajen ieejenkoppich un jeef nich bie.

Dan säd Jehova to Moses, hee sull wada no dän Farao gonen un Room no Hecht schmieten. De Room wort to Stoff un vespreed sikj en de Loft un kjeem äwa aule Ägipta. Nu kjrieejen aule Ägipta un dee äare Tieren Schlemsen, waut sea weedeeden. Oba de Farao wull de Israeliten nich mol dan gonen loten.

Jehova schekjt Moses wada no dän Farao un  leet dän sajen: “West du mien Volkj noch emma nich gonen loten? Morjen woat daut sea hoaglen.” Dän näakjsten Dach leet Jehova daut hoaglen un rumlen un schekjt Fia. Soonen grooten Storm haud daut en Ägipten noch kjeenmol ea jejäft. Aule Beem un de gaunze Arnt wia vehoagelt. Oba en Goschen wia nuscht jeworden. De Farao säd: “Pracha Jehova, daut et opphieren saul! Dan kjenn jie gonen.” Oba aus de Hoagel un de Räajen äwa wia, docht de Farao wada aundasch.

Dan säd Moses: “Nu woaren Grausshoppasch aule Plaunten oppfräten, waut de Hoagel äwajeloten haft.” Millionende Grausshoppasch kjeemen un freeten aules opp, waut von de Arnt un von de Beem noch äwajebläwen wia. De Farao prachad: “Froag Jehova, aus hee de Grausshoppasch nich kaun wajchnämen.” Oba aus Jehova daut deed, wia de Farao aul wada ieejenkoppich.

Jehova säd to Moses: “Strakj diene Haunt ut nom Himmel.” Dan wort daut fuaz stockdiesta. Dree Doag lank kunnen de Ägipta rajcht nuscht seenen. Bloos bie de Israeliten äare Hiesa wia daut dach.

De Farao säd to Moses: “Du un dien Volkj kjennen veloten. Oba june Tieren bliewen hia.” Moses säd: “Wie motten onse Tieren uk metnämen, daut wie onsen Gott kjennen Opfa brinjen.” De Farao wia sea doll. Dee breld un säd: “Go hia fuat! Wan ekj die noch eemol see, dan moak ekj die doot.”