Misaad si Moises sa Paraon nga dili na siya mobalik. Pero sa wala pa siya mobiya, iyang giingnan ang Paraon: ‘Inigkatungang gabii, ang tanang kamagulangang anak nga lalaki sa mga Ehiptohanon mamatay, gikan sa anak sa Paraon hangtod sa anak sa mga sulugoon.’

Gisultihan ni Jehova ang mga Israelinhon nga mag-andam ug espesyal nga pagkaon. Siya miingon: ‘Pag-ihaw ug laki nga karnero o kanding nga usa ka tuig ang kagulangon, ug pagkuhag dugo niini ug iwisik sa inyong pultahan. Isugba ang karne, ug kan-a ni apil ang tinapay nga walay pangpatubo. Kinahanglang andam na mo, nakailis na, ug nagsul-ob sa inyong sandalyas. Niining gabhiona pagawson ta mo.’ Seguradong eksayted kaayo ang mga Israelinhon!

Pagkatungang gabii, giadto sa anghel ni Jehova ang matag balay sa Ehipto. Nangamatay ang kamagulangang anak diha sa mga balay nga walay dugo ang pultahan. Pero gilabyan ra sa anghel ang mga pultahan nga naay dugo. Ang tanang pamilya sa mga Ehiptohanon, dato man o pobre, namatyan ug anak. Pero walay namatay nga anak sa mga Israelinhon.

Bisan ang anak sa Paraon namatay. Wala na siya makaagwanta. Iya dayong  gisultihan si Moises ug Aaron: ‘Panglakaw na mo! Simbaha ang inyong Diyos ug dad-a ang inyong mga hayop!’

Hayag ang bulan dihang mibiya sa Ehipto ang mga Israelinhon. Hapsay kaayo sila kay gigrupo sila sa matag pamilya ug tribo. Dunay 600,000 ka Israelinhong lalaki uban ang daghang babaye ug bata. Daghan pod ang dili Israelinhon nga miuban aron mosimba ni Jehova. Nakagawas na gyod ang mga Israelinhon!

Para mahinumdoman nila kon giunsa sila pagluwas ni Jehova, kinahanglang himoon nila ang maong espesyal nga panihapon kada tuig. Gitawag kanag Paskuwa.