Mga duha ka bulan human makabiya sa Ehipto ang mga Israelinhon, miabot sila sa Bukid sa Sinai ug nagkampo didto. Gipatungas ni Jehova si Moises sa bukid ug gisultihan: ‘Ako ang nagluwas sa mga Israelinhon. Kon motuman sila nako ug mosunod sa akong mga balaod, sila mahimong akong espesyal nga katawhan.’ Mibalik si Moises sa kampo ug iyang gisulti sa mga Israelinhon ang giingon ni Jehova. Unsay ilang tubag? Sila miingon: ‘Among buhaton ang tanan nga isulti ni Jehova.’

Mitungas na pod si Moises sa bukid. Si Jehova miingon: ‘Tulo ka adlaw gikan karon, naa koy isulti ninyo. Ingna ang katawhan nga dili motungas sa Bukid sa Sinai.’ Mibalik si Moises sa kampo ug giingnan ang mga Israelinhon nga mangandam kay naay isulti si Jehova nila.

Sa ikatulong adlaw, dihay mga kilat ug ang mga Israelinhon nakakitag bagang panganod sa bukid. Nakadungog sab silag kusog nga dalugdog ug tingog sa budyong. Dayon si Jehova nanaog sa bukid. Gilibotan siyag kalayo. Nangurog ang mga Israelinhon kay nahadlok kaayo sila. Naputos sa aso ang bukid ug naglinog ug kusog. Anam-anam nga mikusog ang tingog sa budyong. Dayon ang Diyos miingon: ‘Ako si Jehova. Kinahanglang dili mo mosimbag ubang diyos.’

Mibalik ug tungas si Moises sa bukid, ug gihatag ni Jehova kaniya ang mga balaod para sa katawhan kon unsaon nila Siya pagsimba ug kon unsay angay nilang pagkinabuhi. Gisulat ni Moises ang mga balaod ug dayon gibasa niya kini sa mga Israelinhon. Sila misaad: ‘Among buhaton ang tanang isulti ni Jehova.’ Misaad sila kang Jehova, pero ila ba ning tumanon?