Околу два месеци откако си заминале од Египет, Израелците стигнале кај планината Синај и поставиле шатори. Мојсеј се качил на планината, и таму Јехова му рекол: „Еве, ги спасив Израелците. Ако ми се послушни и ако ги држат моите закони, ќе ми бидат посебен народ“. Мојсеј се вратил кај Израелците и им го пренел она што го слушнал од Јехова. Како реагирале тие? Сите заедно рекле: „Ќе правиме сѐ што ќе ни каже Јехова“.

Мојсеј повторно се качил на планината. Тогаш Јехова му рекол: „Задутре ќе зборувам со тебе. Кажи им на луѓето да не се обидуваат да се качат на планината Синај“. По ова, Мојсеј се симнал кај Израелците и им рекол да се спремат за да го слушнат Јехова.

На третиот ден, луѓето виделе молњи и темен облак над планината. Освен тоа, слушнале силни громови, како и звук од рог. Тогаш Јехова дошол на планината во оган. Кога го виделе тоа, Израелците почнале да се тресат од страв. Но, и целата планина почнала силно да се тресе, а околу неа имало чад. Звукот од рогот станувал сѐ погласен и погласен. Тогаш Јехова рекол: „Јас сум Јехова. Не смеете да им служите на други богови“.

Мојсеј уште еднаш се качил на планината, и Јехова му дал закони за тоа како луѓето да му служат и како да се однесуваат. Мојсеј ги напишал овие закони и потоа им ги прочитал на Израелците. Сите тие во еден глас ветиле: „Ќе правиме сѐ што кажал Јехова“. Да, Израелците му дале ветување на Бог. Но, дали го исполниле?