Израелците си заминале откај планината Синај и, додека патувале низ пустината Фаран, стигнале до едно место наречено Кадис. Таму Јехова му рекол на Мојсеј: „Испрати 12 мажи, по еден маж од секое племе, да ја извидат земјата Ханаан. Таа земја ќе им ја дадам на Израелците“. Мојсеј избрал 12 мажи и им рекол: „Одете во Ханаан и видете дали земјата е плодна. Проверете дали таму луѓето се силни и дали живеат во шатори или, пак, во градови“. Тогаш 12-те извидувачи, меѓу кои биле Исус Навин и Халев, тргнале на пат кон Ханаан.

Извидувачите се вратиле по 40 дена и донеле смокви, калинки и грозје. Тие рекле: „Земјата е многу добра, ама луѓето се силни и живеат во градови со високи ѕидови“. Но, Халев рекол: „Ама можеме да ги победиме. Да не чекаме, ајде веднаш да тргнеме!“ Знаеш ли зошто Халев го кажал тоа? Затоа што тој и Исус Навин имале вера во Јехова. Сепак, останатите 10 извидувачи рекле: „Нема шанси! Луѓето таму се огромни, како џинови! Во споредба со нив ние сме како скакулци“.

Ова многу ги разочарало Израелците. Тие почнале да се жалат и да си велат еден на друг: „Ајде да си избереме друг водач и да се вратиме во Египет. Зошто да одиме во тоа место и да изгинеме?“ Исус Навин и Халев ги уверувале: „Не му грешете на Јехова  и немојте да се плашите. Јехова ќе нѐ заштити“. Сепак, Израелците не сакале да ги послушаат. Замисли, дури сакале да ги убијат Исус Навин и Халев!

Што направил Јехова? Му кажал на Мојсеј: „Израелците не сакаат да ме слушаат иако направив толку многу за нив. Затоа, ќе останат во пустината 40 години, а таму и ќе умрат. Само нивните деца, како и Исус Навин и Халев, ќе живеат во земјата што ветив дека ќе им ја дадам“.