Aus Moses ieescht väl Joaren wia de Israeliten äa Leida jewast, wia daut meist bat doa, daut dee stoawen wudd. Jehova säd to dän: “Du woascht de Israeliten nich en daut vesproakne Launt nenbrinjen. Oba ekj woa die daut Launt seenen loten.” Moses fruach Jehova, aus hee nich wull eenen freschen Leida utwälen, waut sikj wudd om daut Volkj kjemren. Jehova säd: “Go no Josua un saj dän, hee woat de Leida sennen.”

Moses säd to daut Volkj, daut hee boolt stoawen wudd un daut Jehova Josua jewält haud toom daut Volkj en daut vesproakne Launt nenbrinjen. Dan säd Moses to Josua: “Hab nich Angst. Jehova woat die halpen.” Een Stootje lota jinkj Moses opp de Spetz von dän Nebo-Boajch nopp, un Jehova wees dän daut Launt, waut hee Abraham, Isaak un Jakob vesproaken haud. Aus Moses storf, wia dee 120 Joa.

Jehova säd to Josua: “Got derch dän Jordan-Riefa no Kanaan. Ekj woa die halpen, krakjt soo aus ekj Moses deed. Vejät nich, jieda Dach en mien Jesaz to läsen. Hab nich Angst. Sie mootich. Go un doo, waut ekj die jesajcht hab.”

 Josua schekjt twee Spionen no de Staut Jericho. En daut näakjste Kapitel woa wie noch mea lieren, waut et doa jeef. Aus de Spionen trigjkjeemen, säden dee, daut et nu eene feine Tiet wia, en Kanaan nentogonen. Dän näakjsten Dach säd Josua to daut Volkj, see sullen reedmoaken toom wiedareisen. Hee schekjt de Priestasch, waut de Bundeskjist druagen, veropp no dän Jordan-Riefa. De Riefa haud een deel Wota. Oba aus de Priestasch ieescht em Wota nenstaupten, hieed daut fuaz opp met schälen un daut Wota rand auf! De Priestasch jinjen bat medden em Riefa un stunden doa, bat daut gaunze Volkj Israel doa derchjegonen wia. Jleefst nich uk, dee haben bie dit Wunda aun daut jedocht, waut Jehova bie daut Roode Mäa deed?

Nu, no soo väl Joaren, wieren de Israeliten en daut vesproakne Launt bennen. Dee kunnen Hiesa un Städa buen, akren un sikj Wiengoades un Fruchtgoades moaken. Doa jeef daut soo väl scheenet to äten un to drinkjen, daut se säden, doa rand Malkj un Honnich.