Ko jyäjttë ja käjpn niˈˈijxpë Jericó, jam jyäjttë mä tuˈugë toxytyëjk diˈib xëwˈäjt Rahab. Ko ja rey diˈib Jericó tnijäˈäwë, ta tkejxyë syoldäädë mä ja tyëjkë Rahab. Perë Rahab ta ojts dyuˈutsy tyëjknikëjxy ja nimajtskpë käjpn niˈˈijxpë ets tˈanmääy ja soldäädëty ets nëjkx wiinktsoo tˈëxtäˈäytyë. Ta net ja Rahab tˈanmääy ja käjpn niˈˈijxpëty: “Tyam nbudëkëyäˈändë mët ko nnijäˈäwëbëts ko Jyobaa yajpääty mët miitsëty ets mjaˈabëkandëbë tyäˈädë naxwinyëdë. Pääty tundë mayˈäjtën, tukwandaktëgëts ko xyyajnitsoˈogäˈänyëtsë nfamilyë”.

Ta ja käjpn niˈˈijxpë tˈanmääytyë Rahab: “Pën mgëxojtsypy tuˈugë tejpxynyë tsaptspë mä mbentanë, ndukwandaktëp ko kyaj wiˈix jyatäˈändë pënaty yajpattëp mä mdëjk. Duˈunë mfamilyë nyitsoˈogët”.

Rahab pyudëjkë ja käjpn niˈˈijxpë parë pyëtsëmdët Jericó, pyëjtak tuˈugë tejpxyny parë dyajjënajky mä byentanë. Ta ja käjpn niˈˈijxpë nyayuˈtsëdë tunoty kopkoty, tëgëëk xëëw jap yˈijttë, ta jyëmbijttë mä Josué. Taanëmë net ja israelitëty ttuknäjxtë Jordán mëjnëë ets ta nyaynyiˈˈijxëdë parë ja nax tjaˈabëkäˈändë. Jericó, yëˈë nety ja tim  jawyiimbë käjpn diˈib kutëgoyäämp. Jyobaa ojts tyukˈanaˈamëdë parë tnaˈˈawdittë ja käjpn, tëgok mä tuˈukpë xëëw, tëdujk xëëw duˈun ttundë. Ets mä myëjëxtujk xëëw, ta tnaˈˈawdijttë jëxtujkˈok. Ta net ja saserdotë ttukxuxtë ja trompetë ets ja soldäädëtëjk yaxkaktë amëjääw. Ta nyajijtutääy ja nax käjpn. Per ja tyëjkë Rahab kyaj wiˈix jyajty, oyë nety kyëxkojˈyëty mä ja käjpnë nyabots. Rahab mëdë fyamilyë ojts nyitsoˈoktë mët ko tmëbëjkyë Jyobaa.