Nakaabot sa ibang mga lugar kan Canaan an bareta manungod sa nangyari sa Jerico. Nagdesisyon an mga hadi sa mga lugar na iyan na magsururog para makilaban sa mga Israelita. Pero iba an naisip kan mga Gibeonita. Nagsulot sinda nin girising bado asin nagduman ki Josue, dangan nagsarabi: ‘Hali kami sa harayong lugar. Nabaretaan mi an manungod ki Jehova asin an mga ginibo niya para saindo sa Ehipto saka sa Moab. Mangako kamong dai nindo kami sasalakayon, asin magigin suruguon nindo kami.’

Naniwala sainda si Josue asin nag-uyon na dai sinda salakayon. Pakalihis nin tulong aldaw, naaraman niya na bako man palan sinda hali sa harayong lugar. Hali man sana sinda sa Canaan. Hinapot ni Josue an mga Gibeonita: ‘Ta’no ta dai kamo nagsabi nin totoo?’ Nagsimbag sinda: ‘Natakot kami! Aram ming an saindong Diyos na si Jehova an nakikilaban para sa saindo. Dai tabi nindo kami paggadanon.’ Dai binago ni Josue an ipinangako niya asin dai sinda ginadan.

Dai nahaloy, an limang hadi sa Canaan kaiba an hukbo ninda  sasalakayon na kutana an mga Gibeonita. Magdamlag na nagmartsa si Josue kaiba an saiyang mga suldados para iligtas sinda. Nagpuon an ralaban kan amay na aga. Maski sain nagdurulag an mga Canaanita. Pinauranan sinda ni Jehova nin darakulang gapong graniso. Dangan nakimahirak si Josue ki Jehova na papunduhon an aldaw. Dai pa lamang nangyari an arog kaiyan, kaya taano ta hinagad iyan ni Josue ki Jehova? Dahil nagtitiwala siya ki Jehova. Dai naghiro an aldaw. Dai iyan naglubog nin bilog na aldaw sagkod na dai pa nadadaog kan mga Israelita an mga hadi kan Canaan asin an mga hukbo kaini.