Ang balita parte sa Jerico nakalab-ot sa iban nga pungsod sa Canaan. Nagdesisyon ang ila mga hari nga mag-updanay sa pagpakig-away sa mga Israelinhon. Pero lain ang plano sang mga Gibeonhon. Nagsuksok sila sing daan nga mga bayo, nagkadto kay Josue, kag nagsiling: ‘Halin pa kami sa malayo. Nabatian namon ang parte kay Jehova kag ang tanan nga ginhimo niya sa inyo sa Egipto kag sa Moab. Magpromisa kamo nga indi ninyo kami pagsalakayon, kag mangin mga ulipon ninyo kami.’

Nagpati si Josue sa ila kag nagpasugot nga indi sila pagsalakayon. Pagligad sang tatlo ka adlaw, nabal-an niya nga wala sila naghalin sa malayo. Mga taga-Canaan gali sila. Ginpamangkot ni Josue ang mga Gibeonhon: ‘Ngaa nagbinutig kamo sa amon?’ Nagsabat sila: ‘Kay nahadlok kami! Nakahibalo kami nga nagapakig-away si Jehova nga inyo Dios para sa inyo. Palihug indi ninyo kami pagpatya.’ Gintuman ni Josue ang iya promisa sa ila gani wala niya sila ginpatay.

Wala madugay pagkatapos sini, gusto salakayon sang lima ka hari sang Canaan upod sa ila mga soldado ang mga Gibeonhon. Gani bilog nga gab-i nga naglakat si Josue kag ang iya mga soldado para  luwason sila. Pagkaaga, temprano pa nagsugod ang inaway. Nagpalalagyo ang mga Canaanhon. Pero bisan diin sila makadto, ginpatupa ni Jehova ang daku nga mga yelo sa ila. Dayon, ginpangabay ni Josue si Jehova nga papunduhon ang adlaw. Ngaa ginpangabay ni Josue si Jehova nga himuon ini kay wala pa gid ini natabo? Bangod nagsalig si Josue kay Jehova. Wala magtunod ang adlaw asta napierde sang mga Israelinhon ang mga hari sang Canaan kag ang ila mga soldado.