यरिहोको खबर कनानका अरू इलाकाका मानिसहरूले सुने। त्यहाँका राजाहरूले मिलेर इस्राएलीहरूसित युद्ध गर्ने निर्णय गरे। तर गिबोनीहरूले भने अर्कै जुक्‍ति निकाले। तिनीहरू थोत्रो लुगा लगाएर यहोसुकहाँ गए र भने: ‘हामी टाढा देशबाट आएका हौँ। हामीले यहोवा परमेश्‍वरबारे अनि मिश्र र मोआबमा उहाँले तपाईँहरूको लागि गर्नुभएका कामहरूबारे सुन्यौँ। हामीलाई आक्रमण नगर्ने वाचा गर्नुहोस्‌ र हामी तपाईँहरूको दास बन्‍नेछौँ।’

यहोसुले तिनीहरूको कुरा पत्याए र आक्रमण नगर्ने वाचा गरे। तर वाचा गरेको तेस्रो दिनमा तिनीहरू टाढा देशबाट आएका होइन रहेछन्‌ भनेर तिनले थाह पाए। तिनीहरू कनानका थिए। यहोसुले गिबोनीहरूलाई सोधे: ‘तिमीहरूले हामीलाई किन झुक्यायौ?’ तिनीहरूले भने: ‘हामी डरायौँ! तपाईँहरूका परमेश्‍वर यहोवा तपाईँहरूका लागि लड्‌दै हुनुहुन्छ भनेर हामीलाई थाह छ। कृपया हामीलाई नमार्नुहोस्‌।’ यहोसुले तिनीहरूलाई मारेनन्‌ र आफ्नो वाचा पूरा गरे।

केही समयपछि पाँच जना कनानी राजा र तिनीहरूका सेनाले गिबोनीहरूमाथि आक्रमण गर्ने खबर पठाए। तब यहोसु र तिनका योद्धाहरू तिनीहरूलाई बचाउन  रातभरि हिँडेर गए। लडाइँ बिहान सबेरै सुरु भयो। कनानीहरू चारै दिशामा भाग्न थाले। तिनीहरू जहाँसुकै भागे तापनि यहोवा परमेश्‍वरले ठूलठूला असिना बर्साउनुभयो। त्यसपछि यहोसुले उहाँलाई सूर्यलाई अड्याइरहन आग्रह गरे। सूर्य कहिल्यै त्यसरी एक ठाउँमा नअडिएको भए तापनि यहोसुले किन त्यस्तो आग्रह गरे? किनभने यहोसु यहोवा परमेश्‍वरमाथि भरोसा राख्थे। इस्राएलीहरूले कनानी राजाहरू र तिनीहरूका सेनालाई नजितेसम्म सूर्य दिनभरि अडिरह्‍यो।