Исраилдә гытлыг башлајыр. Буна ҝөрә дә Наимә адлы исраилли гадын әри вә ики оғлу илә бирҝә Муаба көчүр. Бир мүддәт сонра Наимәнин әри өлүр. Онун оғуллары Рут вә Орпа адлы муаблы гызларла евләнирләр. Тәәссүф ки, бир мүддәт сонра Наимәнин оғуллары да өлүр.

Наимә ешидир ки, Исраилдә халг даһа аҹлыг чәкмир. Буна ҝөрә дә ҝери гајытмаг гәрарына ҝәлир. Рут вә Орпа онунла бирҝә ҝедирләр, анҹаг јары јолда Наимә онлара дејир: «Сиз оғулларым үчүн јахшы һәјат јолдашы, мәним үчүн исә јахшы ҝәлин олдунуз. Истәјирәм сиз јенидән әрә ҝедәсиниз. Муаба гајыдын». Онлар исә дејирләр: «Сәни чох истәјирик! Сәндән ајрылмаг истәмирик». Наимә онлары дилә тутуб ҝери ҝөндәрмәк истәјир. Ахырда Орпа ҝери гајыдыр, анҹаг Рут галыр. Наимә она дејир: «Орпа өз халгынын вә аллаһларынын јанына гајыдыр. Сән дә онунла ҝет, гајыт ананын евинә». Анҹаг Рут дејир: «Сәни тәрк етмәјәҹәм. Халгын халгым олаҹаг, Аллаһын Аллаһым». Сәнҹә, Наимә Рутун бу сөзләрини ешидәндә һансы һиссләри кечирир?

Рут вә Наимә Исраилә чатанда арпа бичини тәзә башлајыр. Бир ҝүн Рут башаг јығмаг үчүн Раһабын оғлу олан Буәзин зәмисинә ҝедир. Буәз ешидир ки, Рут Наимәјә садиг галан һәмин муаби гадындыр. О, ишчиләринә дејир ки, Рутун јығмасы үчүн дәрзләрин арасындан әлавә сүнбүл чәкиб гојсунлар.

 Һәмин ахшам Наимә Рутдан сорушур: «Бу ҝүн кимин зәмисиндә ишләмисән?» Рут ҹаваб верир: «Буәз адлы бир кишинин зәмисиндә ишләмишәм». Наимә она дејир: «Буәз әримин гоһумудур. Диҝәр гадынларла бирҝә онун тарласында ишлә. Орада һеч ким сәни инҹитмәз».

Бичин вахты гуртарана гәдәр Рут Буәзин зәмисиндә ишләјир. Буәз фикир верир ки, Рут зәһмәткеш вә чох јахшы гадындыр. О дөврдә гадынын әри өләрдисә вә оғлу олмаздыса, о, әринин гоһуму илә евләнмәли иди. Буна ҝөрә дә Буәз Рутла евләнир. Онларын Абид адлы оғуллары олур. Абид сонралар падшаһ олан Давудун бабасы олур. Наимәнин рәфигәләри она ҝөзајдынлығы верирләр. Дејирләр: «Әввәлҹә Јеһова сәнә хејир-дуа олараг Руту верди, сонра да нәвә пајы верди. Јеһоваја алгыш олсун».