D Noomi isch e Israelitin. Si und ihre Maa hend zwei Söhn. Wos z Israel e Hungersnot git, züglet d Familie uf Moab. E chli später stirbt de Maa vo de Noomi. Ihri Söhn hürated Fraue us Moab, eini heisst Ruth und di anderi Orpa. Nacheme Ziitli sterbed au no di beide Söhn vo de Noomi.

Z Israel isch jetzt d Hungersnot verbii. Wo d Noomi das ghört, entscheidet si sich, wider hei z gah. D Ruth und d Orpa göhnd mit. Wo si unterwegs sind, seit d Noomi zu ihne: «Ihr sind für mini Söhn gueti Fraue gsi und für mich gueti Schwigertöchtere. Ich möcht, dass ihr wider hürated. Göhnd doch wider hei uf Moab.» D Fraue antworted ihre: «Mir hend dich doch gern, mir wend dich nid allei laa.» Aber d Noomi seit ihne immer wider, dass si sölled zrugg gah. Schlussendlich gaht d Orpa, aber d Ruth bliibt. Da seit d Noomi zu ihre: «Lueg, d Orpa gaht zrugg zu ihrem Volk und zu ihrne Götter. Gang doch mit ihre mit. Göhnd is Huus vo eure Müettere zrugg.» Aber d Ruth seit: «Ich wirde dich nid allei laa. Dis Volk wird mis Volk sii und din Gott wird min Gott sii.» Was meinsch: Wo d Noomi das ghört, wie fühlt si sich echt?

Wo d Ruth und d Noomi z Israel achömmed, het grad d Ernti vo de Gerschte agfange. D Ruth gaht uf es Feld, zum Ähri ufzlese, wo lige blibe sind. Das Feld ghört em Boas, em Sohn vo de Rahab. Er ghört, dass d Ruth us Moab chunnt und dass si treu bi de Noomi blibe isch. Drum git de Boas sine Arbeiter d Awiisig, dass si extra für d Ruth sölled Ähri lige laa.

Am Abig fragt d Noomi d Ruth: «Uf welem Feld hesch gschaffet?» D Ruth git zur Antwort: «Uf em Feld vomene Maa, wo Boas heisst.» Da seit d Noomi: «De Boas, das isch en Verwandte vo mim Maa. Schaff wiiter uf sim Feld, zäme mit de andere junge Fraue. Dört bisch du sicher.»

D Ruth schaffet wiiter uf em Feld vom Boas bis d Ziit vo de Ernti verbii isch. Em Boas fallt uf, dass d Ruth ganz e fliissigi und e bsundrigi Frau isch. Zu dere Ziit isch es eso: Wenn en Maa stirbt und kei Söhn het, isch ja sini Frau allei und drum sött denn en Verwandte die Frau hürate. Us dem Grund hüratet de Boas d Ruth und si chömmed en Sohn über. Er heisst Obed und wird später de Grosspapi vom König David. D Fründinne vo de Noomi freued sich sehr und säged zu ihre: «Zerscht het dir Jehova d Ruth gee, wo eso lieb isch zu dir, und jetzt hesch du au no es Grosschind übercho. Da cha mer Jehova nume lobe!»