บท 34

กิเดโอนรบชนะชาวมีเดียน

กิเดโอนรบชนะชาวมีเดียน

ต่อ​มา ชาว​อิสราเอล​ทิ้ง​พระ​ยะโฮวา​ไป​กราบ​ไหว้​พระ​เท็จ​อีก ชาว​มีเดียน​ขโมย​สัตว์​และ​ทำลาย​พืช​ผล​ของ​ชาว​อิสราเอล​อยู่ 7 ปี ชาว​อิสราเอล​ต้อง​หนี​ไป​อยู่​ใน​ถ้ำ​และ​บน​ภูเขา พวก​เขา​อ้อน​วอน​ให้​พระ​ยะโฮวา​ช่วย พระ​ยะโฮวา​จึง​ส่ง​ทูตสวรรค์​องค์​หนึ่ง​มา​หา​ชาย​หนุ่ม​ชื่อ​กิเดโอน ทูตสวรรค์​บอก​เขา​ว่า ‘พระ​ยะโฮวา​เลือก​คุณ​ให้​เป็น​นัก​รบ​ที่​เก่ง​กล้า’ แต่​กิเดโอน​ถาม​ว่า ‘ผม​จะ​ช่วย​ชาว​อิสราเอล​ได้​ยัง​ไง? ผม​ไม่​มี​ความ​สามารถ​อะไร​เลย’

กิเดโอน​จะ​มั่น​ใจ​ได้​อย่าง​ไร​ว่า​พระ​ยะโฮวา​เลือก​เขา​จริง ๆ? เขา​วาง​ขน​แกะ​ไว้​บน​พื้น​ดิน​และ​ขอ​พระ​ยะโฮวา​ว่า ‘พรุ่ง​นี้​เช้า ถ้า​ขน​แกะ​เปียก​น้ำ​ค้าง​แต่​พื้น​ดิน​รอบ ๆ แห้ง​ก็​แสดง​ว่า​พระองค์​อยาก​ให้​ผม​ช่วย​ชาว​อิสราเอล​จริง ๆ’ เช้า​วัน​รุ่ง​ขึ้น ขน​แกะ​นั้น​ก็​เปียก​ชุ่ม​แต่​พื้น​ดิน​ยัง​แห้ง​อยู่! กิเดโอน​ขอ​พระ​ยะโฮวา​อีก​ครั้ง​ว่า พรุ่ง​นี้​เช้า​ขอ​ให้​ขน​แกะ​แห้ง​แต่​พื้น​ดิน​เปียก แล้ว​ก็​เป็น​อย่าง​นั้น​จริง ๆ กิเดโอน​จึง​มั่น​ใจ​ว่า​พระ​ยะโฮวา​เลือก​เขา แล้ว​เขา​ก็​รวบ​รวม​ทหาร​ไป​สู้​กับ​ชาว​มีเดียน

พระ​ยะโฮวา​บอก​กิเดโอน​ว่า ‘เรา​จะ​ให้​อิสราเอล​ได้​ชัย​ชนะ แต่​ถ้า​เจ้า​มี​ทหาร​มาก​เกิน​ไป เจ้า​ก็​จะ​คิด​ว่า​รบ​ชนะ​ด้วย​กำลัง​ของ​ตัว​เอง ไป​บอก​ทหาร​ทุก​คน​ว่า​ใคร​กลัว​ก็​ให้​กลับ​บ้าน​ไป’ มี​ทหาร​กลับ​บ้าน 22,000 คน เขา​จึง​เหลือ​ทหาร 10,000 คน แต่​พระ​ยะโฮวา​บอก​ว่า ‘ยัง​มี​ทหาร​มาก​เกิน​ไป พา​พวก​เขา​ไป​กิน​น้ำ​ที่​ลำธาร แล้ว​เลือก​เฉพาะ​คน​ที่​คอย​ระวัง​ศัตรู​ตอน​กิน​น้ำ’ มี 300 คน​เท่า​นั้น​ที่​ระวัง​ตัว​ตอน​กิน​น้ำ แต่​พระ​ยะโฮวา​สัญญา​ว่า​ทหาร 300 คน​นี้​จะ​เอา​ชนะ​ทหาร​มีเดียน 135,000 คน​ได้

คืน​นั้น พระ​ยะโฮวา​พูด​กับ​กิเดโอน​ว่า ‘ไป​โจมตี​ค่าย​ของ​ชาว​มีเดียน​เดี๋ยว​นี้!’ กิเดโอน​ให้​ทหาร​ทุก​คน​ถือ​แตร​เขา​สัตว์​กับ​หม้อ​ใบ​ใหญ่​ที่​มี​คบไฟ​อยู่​ข้าง​ใน แล้ว​สั่ง​ว่า ‘คอย​ดู​และ​ทำ​ตาม​ผม’ กิเดโอน​เป่า​แตร​เขา​สัตว์ ทุบ​หม้อ โบก​คบไฟ​ไป​มา และ​ตะโกน​ว่า ‘ดาบ​ของ​พระ​ยะโฮวา​และ​ของ​กิเดโอน!’ ทหาร 300 คน​ก็​ทำ​ตาม พวก​มีเดียน​กลัว​มาก วิ่ง​หนี​ไป​คน​ละ​ทิศ​คน​ละ​ทาง​แล้ว​ก็​เริ่ม​ต่อ​สู้​กัน​เอง พระ​ยะโฮวา​ช่วย​ชาว​อิสราเอล​ให้​รบ​ชนะ​ศัตรู​อีก​ครั้ง

“เพื่อ​ให้​เห็น​ว่า​กำลัง​ที่​มาก​กว่า​ปกติ​นั้น​มา​จาก​พระเจ้า ไม่​ใช่​มา​จาก​ตัว​เรา​เอง”—2 โครินธ์ 4:7