ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਯਹੋਵਾਹ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲਿਆ ਤੇ ਝੂਠੇ ਦੇਵੀ-ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਜਦੋਂ ਅੰਮੋਨੀਆਂ ਨੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ʼਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਝੂਠੇ ਦੇਵੀ-ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤਕ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਦੁੱਖ ਸਹਿੰਦੇ ਰਹੇ। ਅਖ਼ੀਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: ‘ਅਸੀਂ ਪਾਪ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾ।’ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਯਹੋਵਾਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਦੁੱਖ ਝੱਲਦੇ ਹੋਏ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ।

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਯਿਫ਼ਤਾਹ ਨਾਂ ਦੇ ਯੋਧੇ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਤਾਂਕਿ ਅੰਮੋਨੀਆਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਸਕੇ। ਉਸ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: ‘ਜੇ ਤੂੰ ਇਸ ਲੜਾਈ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਵਿਚ ਸਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰੇਂ, ਤਾਂ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾਂਦਿਆਂ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਅਕਤੀ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਵੇਗਾ, ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇ ਦੇਵਾਂਗਾ।’ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਯਿਫ਼ਤਾਹ ਦੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਸੁਣੀ ਅਤੇ ਲੜਾਈ ਜਿੱਤਣ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ।

 ਜਦੋਂ ਯਿਫ਼ਤਾਹ ਘਰ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚੋਂ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ, ਉਹ ਸੀ ਉਸ ਦੀ ਇਕਲੌਤੀ ਧੀ। ਉਹ ਨੱਚਦੀ-ਨੱਚਦੀ ਤੇ ਡਫਲੀ ਵਜਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਬਾਹਰ ਆਈ। ਹੁਣ ਯਿਫ਼ਤਾਹ ਨੇ ਕੀ ਕਰਨਾ ਸੀ? ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਵਾਅਦਾ ਯਾਦ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: ‘ਹਾਏ! ਹਾਏ ਮੇਰੀਏ ਧੀਏ! ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਯਹੋਵਾਹ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਵਾਅਦਾ ਨਿਭਾਉਣ ਲਈ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ੀਲੋਹ ਦੇ ਤੰਬੂ ਵਿਚ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਭੇਜਾਂਗਾ।’ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਧੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: ‘ਪਿਤਾ ਜੀ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਯਹੋਵਾਹ ਨਾਲ ਇਹ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਵਾਅਦਾ ਨਿਭਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਮੈਂ ਦੋ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਆਪਣੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਨਾਲ ਪਹਾੜਾਂ ʼਤੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤੰਬੂ ਵਿਚ ਚਲੀ ਜਾਵਾਂਗੀ।’ ਯਿਫ਼ਤਾਹ ਦੀ ਧੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਾਲ ਤੰਬੂ ਵਿਚ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਹਰ ਸਾਲ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ੀਲੋਹ ਵਿਚ ਮਿਲਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ।