İsrailoğulları tekrar Yehova’yı bırakıp sahte tanrılara tapınmaya başladı. Fakat Ammonlular İsrailoğullarına saldırdığında bu sahte tanrılar onları kurtaramadı. İsrailoğulları yıllar boyunca sıkıntı çekti. En sonunda Yehova’ya şöyle dediler: “Günah işledik. Lütfen bizi düşmanlarımızdan kurtar.” İsrailoğulları putlarını yok etti ve tekrar Yehova’ya tapınmaya başladılar. Yehova onların daha fazla acı çekmesini istemiyordu.

İsrailoğulları Ammonlularla yapacakları savaşta onlara önderlik etmesi için Yeftah adında bir savaşçı seçtiler. Yeftah Yehova’ya şöyle dedi: “Eğer bu savaşı yenmemize yardım edersen, söz veriyorum eve döndüğümde beni karşılamaya  çıkan ilk kişiyi hizmet etmesi için Sana vereceğim.” Yehova Yeftah’ın duasını dinledi ve onun savaşı kazanmasına yardım etti.

Yeftah eve döndüğünde onu karşılamaya çıkan ilk kişi kızıydı. Kızı tef çalıp dans ederek ona doğru geliyordu. O, Yeftah’ın tek çocuğuydu. Yeftah şimdi ne yapacaktı? Verdiği sözü hatırlayıp şöyle dedi: “Olamaz, kızım! Yüreğim buna nasıl dayanacak? Yehova’ya bir söz verdim. Hizmet etmen için seni Şilo’daki Kutsal Çadıra göndermeliyim.” Buna karşılık kızı ona şöyle dedi: “Baba Yehova’ya söz verdiysen, bu sözü tutmalısın. Senden tek istediğim, bana izin ver de iki ay dağda kız arkadaşlarımla vakit geçireyim. Sonra giderim.” Yeftah’ın kızı, hayatının geri kalanında Kutsal Çadırda Yehova’ya sadakatle hizmet etti. Arkadaşları her yıl Şilo’ya giderek onu ziyaret ederdi.