Ο μεγαλύτερος γιος του βασιλιά Σαούλ, ο Ιωνάθαν, ήταν γενναίος πολεμιστής. Ο Δαβίδ είπε ότι ο Ιωνάθαν ήταν πιο γρήγορος από τον αετό και πιο δυνατός από το λιοντάρι. Μια μέρα, ο Ιωνάθαν είδε 20 Φιλισταίους στρατιώτες σε κάποιον λόφο. Είπε στον οπλοφόρο του: “Θα τους επιτεθούμε μόνο αν ο Ιεχωβά μάς δώσει κάποιο σημάδι. Αν οι Φιλισταίοι μάς πουν να ανεβούμε προς εκείνους, τότε θα επιτεθούμε”. Οι Φιλισταίοι φώναξαν: “Ελάτε να μας πολεμήσετε!” Έτσι λοιπόν, οι δυο άντρες ανέβηκαν στον λόφο και νίκησαν τους στρατιώτες.

Επειδή ο Ιωνάθαν ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Σαούλ, θα ήταν ο επόμενος στη σειρά για να γίνει βασιλιάς. Ο Ιωνάθαν όμως ήξερε ότι ο Ιεχωβά είχε διαλέξει τον Δαβίδ για να γίνει ο επόμενος βασιλιάς του Ισραήλ. Αλλά δεν τον ζήλευε. Ο Ιωνάθαν και ο Δαβίδ έγιναν πολύ καλοί φίλοι. Υποσχέθηκαν να προστατεύουν και να υπερασπίζονται  ο ένας τον άλλον. Ο Ιωνάθαν έδωσε στον Δαβίδ το πανωφόρι, το σπαθί, το τόξο και τη ζώνη του ως σημάδι της φιλίας του.

Όταν ο Δαβίδ κρυβόταν από τον Σαούλ, ο Ιωνάθαν πήγε να τον δει και είπε: “Να είσαι δυνατός και να έχεις θάρρος. Ο Ιεχωβά έχει διαλέξει εσένα για βασιλιά. Ακόμα και ο πατέρας μου το ξέρει αυτό”. Θα ήθελες εσύ να έχεις έναν καλό φίλο σαν τον Ιωνάθαν;

Πάνω από μια φορά, ο Ιωνάθαν έβαλε σε κίνδυνο τη ζωή του για να βοηθήσει τον φίλο του. Ήξερε ότι ο βασιλιάς Σαούλ ήθελε να σκοτώσει τον Δαβίδ, γι’ αυτό είπε στον πατέρα του: “Θα αμαρτήσεις αν σκοτώσεις τον Δαβίδ. Δεν σου έχει κάνει τίποτα κακό”. Ο Σαούλ νευρίασε πολύ με τον Ιωνάθαν. Μερικά χρόνια αργότερα, ο Σαούλ και ο Ιωνάθαν πέθαναν μαζί στη μάχη.

Όταν πέθανε ο Ιωνάθαν, ο Δαβίδ έψαξε για τον γιο του Ιωνάθαν, τον Μεφιβοσθέ. Όταν τον βρήκε, του είπε: “Επειδή ο πατέρας σου ήταν καλός μου φίλος, θα σε φροντίζω για όλη σου τη ζωή. Θα ζεις στο παλάτι μου και θα τρως στο τραπέζι μου”. Ο Δαβίδ δεν ξέχασε ποτέ τον φίλο του τον Ιωνάθαν.