Zurück zum Inhalt

Zum Inhaltsverzeichnis springen

GSCHICHT 42

De Jonathan isch muetig und treu

De Jonathan isch muetig und treu

Em König Saul sin ältischt Sohn heisst Jonathan und er isch en muetige Chrieger. De David seit, de Jonathan seig schneller als en Adler und stärcher als en Löi. Einisch gseht de Jonathan ufeme Hügel Soldate vo de Philischter. Er seit zum Diener, wo ihm d Waffe treit: «Mir griifed si nume a, wenn Jehova üs es Zeiche git. Wenn d Philischter rüefed, mir sölled ufecho, denn wüssed mir: Jetzt chönnd mir si agriife.» D Philischter rüefed: «Chömmed ufe und kämpfed mit üs!» Di zwei chlettered de Hügel ufe und besiiged öppe 20 Soldate.

Wil de Jonathan de ältischt Sohn isch vom Saul, wär er eigentlich de nöchscht König. Er weiss aber, dass Jehova de David usgwählt het und trotzdem isch er uf de David nid iifersüchtig. Im Gegeteil, si werded beschti Fründe. Si verspreched enand, dass si sich gegesiitig beschützed und für enand da sind. Als Bewiis, dass si gueti Fründe sind, git de Jonathan em David sin Mantel, sis Schwert, sin Pfiilboge und sin Gurt.

Wo de David sich vor em Saul versteckt, gaht de Jonathan zu ihm und seit: «Bis muetig und starch. Jehova het ja dich als König usgwählt und sogar min Vater weiss das.» Hättisch du nid au gern eso en guete Fründ wie de Jonathan?

Meh als einisch riskiert de Jonathan sis Lebe, wil er sim Fründ wett helfe. Er weiss nämlich, dass de König Saul de David umbringe wett. Drum seit er zu sim Vater: «Wenn du de David tötisch, isch das e Sünd. Er het doch gar nüt falsch gmacht.» Da wird de Saul eso verruckt uf de Jonathan.

Es paar Jahr später sterbed de Saul und de Jonathan inere Schlacht. De David suecht denn em Jonathan sin Sohn, de Mephiboscheth. Wo er ihn findet, seit er zu ihm: «Din Papi isch min liebschte Fründ gsi. Us dem Grund wird ich immer uf dich luege. Ich möcht, dass du bi mir im Palascht wohnsch und immer a mim Tisch issisch.» De David het sin Fründ, de Jonathan, nie vergesse.

Liebt einander, so wie ich euch geliebt habe. Die grösste Liebe beweist der, der sein Leben für seine Freunde gibt (Johannes 15:12, 13)