Прескочи към материала

Прескочи към съдържанието

45 РАЗКАЗ

Царството е разделено

Царството е разделено

Докато Соломон се покланял на Йехова, в Израил имало мир. Но Соломон се оженил за много жени от други земи, които се покланяли на идоли. Малко по малко той се променил и също започнал да се покланя на идоли. Това ядосало Йехова. Той казал на Соломон: „Ще отнема Израил от семейството ти и ще го разделя на две. По–голямата част ще дам на един твой служител, а семейството ти ще управлява само над малка част.“

Йехова показал решението си и по още един начин. Веднъж, докато пътувал, Соломоновият служител Йеровоам срещнал пророк Ахия. Ахия разкъсал дрехата си на 12 парчета и му казал: „Йехова ще отнеме царството на Израил от семейството на Соломон и ще го раздели на две. Вземи 10 от тези парчета, защото ще бъдеш цар над 10 племена.“ Цар Соломон чул за това и искал да убие Йеровоам. Затова Йеровоам избягал в Египет. След време Соломон починал и синът му Ровоам станал цар. Тогава Йеровоам решил, че е безопасно да се върне в Израил.

Старейшините на Израил казали на Ровоам: „Ако се отнасяш добре към хората, те ще ти бъдат лоялни.“ Но младите приятели на Ровоам го посъветвали: „Трябва да си безмилостен към хората! Накарай ги да работят още повече!“ Ровоам ги послушал и се отнесъл жестоко към хората. Тогава 10 от племената се разбунтували и направили Йеровоам свой цар. Те станали известни като царството Израил. Другите две племена останали лоялни на Ровоам и били наречени царството Юда. Така 12–те израилски племена били разделени.

Йеровоам не искал поданиците му да отиват за поклонение в Йерусалим, който се намирал в царството на Ровоам. Знаеш ли защо? Той се страхувал, че те ще се обърнат срещу него и ще подкрепят Ровоам. Затова направил две златни телета и казал на народа: „Йерусалим е много далече. Можете да се покланяте тук.“ Хората започнали да се покланят на златните телета и отново забравили Йехова.

„Не се впрягайте в един ярем с невярващите. Защото какво общо има между праведността и беззаконието? ... И какво общо има между вярващия и невярващия?“ (2 Коринтяни 6:14, 15)