មេរៀនទី៤៥
រាជាណាចក្រមួយបានត្រូវបែងចែក
ក្នុងពេលដែលសាឡូម៉ូនគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា នាំឲ្យស្រុកអ៊ីស្រាអែលមានសន្តិភាព។ ប៉ុន្តែ សាឡូម៉ូនបានរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីបរទេសជាច្រើន ដែលគោរពបូជារូបព្រះ។ បន្តិចម្ដងៗ សាឡូម៉ូនបានផ្លាស់ប្ដូរ ហើយចាប់ផ្ដើមគោរពបូជារូបព្រះដូចពួកនាងដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាខឹងខ្លាំងណាស់។ លោកប្រាប់សាឡូម៉ូនថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងដកហូតទឹកដីអ៊ីស្រាអែលចេញពីក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក ហើយចែកជាពីរចំណែក។ ខ្ញុំនឹងប្រគល់ចំណែកធំឲ្យទៅអ្នកបម្រើម្នាក់របស់អ្នក ហើយខ្ញុំនឹងឲ្យក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកគ្រប់គ្រងតែមួយចំណែកតូចប៉ុណ្ណោះ›។
រួចមក ព្រះយេហូវ៉ាបានបញ្ជាក់ការសម្រេចចិត្តនេះតាមវិធីមួយទៀត។ ថ្ងៃមួយ កាលដែលអ្នកបម្រើម្នាក់របស់សាឡូម៉ូន ឈ្មោះយេរ៉ូបោមកំពុងធ្វើដំណើរតាមផ្លូវ ក៏បានជួបអាហាយ៉ាដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ។ អាហាយ៉ាបានយកអាវរបស់ខ្លួនមកហែកជា១២ចម្រៀក រួចប្រាប់យេរ៉ូបោមថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ានឹងដកហូតរាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែលចេញពីក្រុមគ្រួសាររបស់សាឡូម៉ូន ហើយចែកជា២ចំណែក។ ចូរយក១០ចម្រៀក ព្រោះអ្នកនឹងធ្វើជាស្ដេចលើកុលសម្ព័ន្ធ១០›។ ពេលសាឡូម៉ូនឮអំពីរឿងនេះ គាត់ប៉ុនប៉ងសម្លាប់យេរ៉ូបោម! ប៉ុន្តែ យេរ៉ូបោមបានរត់ភៀសខ្លួនទៅស្រុកអេហ្ស៊ីប។ ក្រោយមកសាឡូម៉ូនទទួលមរណភាព ហើយរេហូបោមដែលជាកូនបានឡើងស្នងរាជ្យ។ យេរ៉ូបោមគិតថា ឥឡូវនេះមានសុវត្ថិភាពហើយ ដូច្នេះគាត់ត្រឡប់ទៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលវិញ។
ពួកបុរសចាស់ទុំស្រុកអ៊ីស្រាអែល បានប្រាប់រេហូបោមថា៖ ‹បើលោកប្រព្រឹត្តល្អចំពោះបណ្ដាជន នោះពួកគេនឹងស្មោះត្រង់ចំពោះលោក›។ ប៉ុន្តែ មិត្តភក្ដិរេហូបោមប្រាប់គាត់ថា៖ ‹អ្នកមិនត្រូវអាណិតបណ្ដាជនទេ! អ្នកត្រូវឲ្យពួកគេធ្វើការធ្ងន់ជាងមុន!›។ រេហូបោមបានធ្វើតាមយោបល់ពីមិត្តភក្ដិ ហើយប្រព្រឹត្តចំពោះបណ្ដាជនយ៉ាងឃោរឃៅ។ ដូច្នេះ បណ្ដាជននាំគ្នាបះបោរប្រឆាំង ហើយតែងតាំងយេរ៉ូបោមឲ្យធ្វើជាស្ដេចលើកុលសម្ព័ន្ធ១០ ដែលក្រោយមកបានត្រូវហៅថារាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែល។ ចំណែកកុលសម្ព័ន្ធ២ទៀតបន្តនៅស្មោះត្រង់ចំពោះរេហូបោម ដែលក្រោយមកបានត្រូវហៅថារាជាណាចក្រយូដា។ ចាប់ពីពេលនោះមក កុលសម្ព័ន្ធទាំង១២នៃអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវបែងចែក។
យេរ៉ូបោមមិនចង់ឲ្យរាស្ត្ររបស់គាត់ទៅគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិមឡើយ។ តើអ្នកដឹងមូលហេតុទេ? ពីព្រោះក្រុងយេរូសាឡិមស្ថិតក្នុងរាជាណាចក្ររបស់រេហូបោម។ យេរ៉ូបោមខ្លាចថា បណ្ដាជននឹងបែរទៅគាំទ្ររេហូបោមវិញ។ ហេតុនេះ គាត់បានធ្វើរូបកូនគោមាសពីរ ហើយប្រាប់បណ្ដាជនថា៖ ‹ក្រុងយេរូសាឡិមនៅឆ្ងាយពេក ដូច្នេះអ្នករាល់គ្នាគួរគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះនៅទីនេះវិញ›។ បណ្ដាជនក៏ចាប់ផ្ដើមគោរពបូជារូបកូនគោមាសនោះ ហើយពួកគេបានភ្លេចព្រះយេហូវ៉ាម្ដងទៀត។
‹កុំផ្សំផ្គុំខ្លួនជាមួយនឹងអ្នកដែលមិនជឿឡើយ។ ព្រោះតើសេចក្ដីសុចរិតនិងការប្រឆាំងច្បាប់មានអ្វីត្រូវគ្នា? ឬតើអ្នកជឿមានចំណែកអ្វីជាមួយនឹងអ្នកមិនជឿ?›។—កូរិនថូសទី២ ៦:១៤, ១៥