Trigj nom Enhault

No de Enhaultslist gonen

KAPITEL 45

Daut Kjennichrikj woat jedeelt

Daut Kjennichrikj woat jedeelt

Soo lang aus Salomo Jehova deend, wia en Israel Fräd. Oba Salomo befried sikj met väl Frues von aundre Lenda, waut faulsche Jetta aunbäden deeden. Met de Tiet wia Salomo nich mea soo aus ea un funk uk aun faulsche Jetta auntobäden. Jehova wia vestalt doaräwa. Hee säd to Salomo: “Daut Kjennichrikj Israel woat von diene Famielje wajchjeräten woaren un en twee Poat jedeelt. Daut jratste Poat woa ekj eent von diene Deena jäwen. Diene Famielje woat bloos äwa daut kjlanste Poat rejieren.”

Jehova muak daut noch opp eene aundre Wajch kloa, waut hee doonen wull. Jerobeam, Salomo sien Deena, wia hinjawäajes un bejäajend dän Profeet Ahija. Ahija reet sienen Äwarock to 12 Bieta un säd to Jerobeam: “Jehova woat Salomo siene Famielje daut Kjennichrikj Israel fuatnämen un en twee Poat deelen. Nemm die tieen Bieta, wiels du woascht äwa tieen Stam rejieren.” Aus de Kjennich Salomo daut hieed, wull hee Jerobeam dootmoaken! Dan rand Jerobeam wajch no Ägipten. Lota storf Salomo un sien Sän Rehabeam wort de Kjennich. Dan docht Jerobeam soo, hee kunn wada trigj no Israel komen.

De elre Mana von Israel säden to Rehabeam: “Wan du to daut Volkj woascht goot sennen, dan woaren dee die tru sennen.” Oba Rehabeam siene jinjre Frind säden: “Du motst met daut Volkj strenj sennen! Dee motten noch dolla schaufen!” Rehabeam horcht dan no siene jinjre Frind. Hee wia sea schlajcht to de Menschen; doawäajen stalden dee sikj jäajen am. Dee muaken Jerobeam toom Kjennich äwa tieen Stam. Dit wort dan daut Kjennichrikj Israel jenant. De aundre beid Stam worden daut Kjennichrikj Juda jenant, un dee bleewen Rehabeam tru. Nu wieren de 12 Stam Israel jedeelt.

Jerobeam wull nich haben, daut sien Volkj no Jerusalem gonen sull toom Gott aunbäden. Weetst du, wuarom nich? Jerusalem wia en Rehabeam sien Kjennichrikj. Un Jerobeam haud Angst, de Menschen wudden am veloten un Rehabeam unjastetten. Doawäajen muak hee twee goldne Kjalwa un säd to sien Volkj: “Jerusalem es too wiet auf. Jie kjennen uk hia aunbäden.” Dan fungen de Menschen aun de goldne Kjalwa auntobäden un vegauten wada von Jehova.

“Lot junt nich toopspaunen met soone waut nich jleewen. Wiels waut kaun Jerajchtichkjeit met Ojjerajchtichkjeit to doonen haben? . . . Waut haben dee waut jleewen toop met dee waut nich jleewen?” (2. Korinta 6:14-15)