Nëjkx parë xyʼixët diʼib tmëminy

Nëjkx mä myiny tukëʼëyë titulo

ËXPËJKËN 46

Jyobaa yajnigëxëˈk ko yëˈë tuˈugë Diosë tëyˈäjtënbë

Jyobaa yajnigëxëˈk ko yëˈë tuˈugë Diosë tëyˈäjtënbë

Mä ja mäjkpë tëëm ääts diˈib Israel, jamˈäjt mayë rey diˈib axëëk adëtstë, per diˈib mas axëëk adëts yëˈë Acab. Pes yëˈë pyëjkë Jezabel, tuˈugë toxytyëjk diˈib jantsy axëkjäˈäy, diˈib yˈawdäjtë dios Baal. Acab mëdë Jezabel yëˈë mayë jäˈäy tyukˈawdäjttë Baal. Nan yaˈoˈktë nimayë Jyobaa kyugajpxy. Pääty, ¿ti tyuunë Jyobaa? Ta tkejxyë kyugajpxy Elías parë nëjkx yajkajpxynyaxy mä Acab.

Elías ta tˈanmääyë Acab ko kyaj tyuˈujäˈäny Israel, mët ko yëˈë tuˈugë rey diˈib axëkjäˈäy. Tëgëk jëmëjt yˈijty äänëˈëk tëëtsëˈëk ets mayë jäˈäy yˈayuuˈäjttë. Ta jatëgokë Jyobaa tkejxyë Elías parë nëjkx tmëtmaytyaˈagyë Acab. Ta ja rey Acab tˈatsooyë Elías: “Mijts jeˈeyë xyyajminyë jotmay. Mijtsë mboky ko duˈun tyuny jyatyëty”. Elías ta yˈatsooy: “Kyajts ëjts nbokyëty ko kyatuˈuy. Äänëˈëk tëëtsëˈëk ja it lugäär mët ko xyˈawdatyë Baal. Yajtuˈukmukë nax käjpn ets ja kyugajpxyëtyë Baal mä Carmelo kopk. Ets jamë net nˈijxëm pën tëyˈäjtën”.

Ta ja nax käjpn tyuˈukmujky kopkëjxy, ta netë Elías yˈanmääyëdë: “Tsojkëbë mwinmäˈäny xyyaˈˈaduˈugëdët. Pënë Jyobaa yëˈë Diosë tëyˈäjtënbë, panëjkxtë, per pën yëˈë Baal, panëjkxtë yëˈë. Min ti nˈoktuˈunëm: waˈan ja 450 kyugajpxyë Baal dyaˈoyëdë tuˈugë wintsëˈkën ets tmëgäjpxtët ja dios. Ets ëjts, nan tyamëts nyaˈoyët tuˈugë wintsëˈkën etsëts nmëgäjpxëdë Jyobaa. Ja dios diˈib atsoowëmbijtp ko tkaxëdë jënˈyaˈank, yëˈë nety ja Diosë tëyˈäjtënbë”. Ta tkupëjktë.

Ta net ja kyugajpxyëtyë Baal dyaˈoˈyëdë ja wintsëˈkën. Ets xëwnaxy ojts tmëgäjpxtë ja dios: “¡Baal, atsoowdëgëts!”. Per kom kyaj yˈatsooy, ta Elías nyëxik tyukxikëdë ets yˈanmääyëdë: “Mmëgäjpxtë mëk. Waˈandaa jap të myanaxy ets tsojkëp pën yuxëdët”. Ta ojts kyootsënë ets duˈunyëm ojts tˈakmëgäjpxtë, per kyaj pën yˈatsooy.

Ta netë Elías tpëjtaky ja wyintsëˈkën mä ja altaar ets tjantsy nyëëniteemy. Ta nyuˈkxtaky: “Jyobaa, waˈanë nax käjpn tˈixy ko mijtsënë Diosë tëyˈäjtënbë”. Ta netyë Jyobaa tkejxyë jënˈyaˈank ets tyooytyaay ja wintsëˈkën. Ta ja jäˈäy yaxkaktë: “¡Jyobaa yëˈë ja Diosë tëyˈäjtënbë!”. Ta netë Elías jyënany: “Këdii xyyajkaˈaktë nituˈugë kyugajpxyëtyë Baal”. Mä tyäˈädë xëëw, ja yˈoˈktë 450 kyugajpxyëtyë Baal.

Ok, ta mä ja mejny yaˈijxyë yootsuˈunk, ta netë Elías tˈanmääyë Acab: “Ta myinyë komduu. Mëtsoonë mgarrë ets nëjkx mä mdëjk”. Ta ja tsäjp wyindujktääy, myiinyë mëk poj ets tyëjkë komduubë. Taanëm ja it naxwinyëdë xyoˈky. Ta ja Acab amëjääw dyajtsoˈony ja kyarrë, perë Jyobaa pyudëjkë Elías parë mas amëjääw pyëyëˈëgët. ¿Waˈandaa nety jabäät të jyëjpkëjxy ja jyotmayë Elías? Min nˈokˈijxëm.

“Waˈanë jäˈäy tnijawëdë ko mijts, mxëwˈaty Jyobaa, mijts jeˈeyë naytyuˈuk diˈib mˈijtp Jantsy Këjxm abëtsemy nyaxwinyëdë” (Salmo 83:18).